Sonata Arctica - Mary Lou

Matko, utul swe dzieci do snu,
ta historia zbyt okrutna dla nich jest
W szkole średniej powiedziała "żegnajcie" swoim rodzicom
i uciekła z chłopakiem.
Zostawiła swoją rodzinę, tak kochającą i dobrą,
wszystkich przyjaciół co mówili "odeszłaś od zmysłów"
Znalazła swoje własne życie,
jest poniedziałek, a ona jest przepracowana

Była pewna że znajdzie pracę jako kelnerka,
piękna twarz, umysł dziecka.
Chłopak zrobił jej dziecko, Mary-Lou płakała
"Na to jestem za młoda, oh, dlaczego skłamałeś"
Powiedziałeś "Nic się nie stanie jeśli zrobimy to dziś"
Ja byłam tak przerażona że opuścisz mnie
Mimo że podpisane są wszystkie papiery,
Mamo zabierz mnie z powrotem, bądź tak dobra

Tylko dziecko, lekkomyślne i dzikie,
musi znów wrócić do domu
On obiecywał cuda, ale nie ożeni się z tobą
Nic nie robi, je za dwóch
on spotyka się z kimś nowym
Słońce czy deszcz, zawsze tak samo
Życie nie jest szare oh, Mary-Lou

Matko, czy twoje dzieci na pewno nadal śpią,
bezpieczne w kołysce tak słodko
Historia którą opowiedziałem, przewidziałem
Twój mały aniołek nie będzie zawsze tak czysty
Dni które przyjdą nie są łatwe do przewidzenia
Możesz je zmienić ale to nie pozostanie bez konsekwencji
Widzę że mi nie wierzysz
oo-ooo ale sama zobaczysz

Tylko dziecko, lekkomyślne i dzikie,
musi znów wrócić do domu
On obiecywał cuda, ale nie ożeni się z tobą
Nic nie robi, je za dwóch
on spotyka się z kimś nowym
Słońce czy deszcz, zawsze tak samo
Życie nie jest szare oh, Mary-Lou