Studio Accantus - Serca nie wolno dać

Zmieniałyśmy dom
Z milion razy gdzieś
Byłam sama i nikt nie znał mnie
Poznawałam ten świat z książek i wierszy kart
Z biblioteki ściąganych codzień
Książki tak jak dom
Przyszło oddać mi
Ale nikt mi nie zabrał słów
Dziś nie mogę spać gdy wspominam je
A poety głos szepcze znów

Mówi jakby mnie znał
"Serca nie wolno dać"
Chyba jasne jest, że bardzo dobrze znał mnie
Szkoda, że w to nie umiem grać
Pisał, że żal mu dnia na te miłość co tak
W pocałunkach niknie jak dym
Gdybym słuchała go
Ile łez oszczędziłabym

Jak napisał pan Yeats
"Serca nie stawiaj w tej grze"
Chyba sam stracił je
Gdy w te grę rzucił się
Bo skąd wiedziałby że tak jest
Teraz widzę, że ci
Których los zesłał mi
Jego wiersze musieli znać
Pocałunki o tak, to każdy mi dał
A serca nikt nie chciał dać

Chyba sam stracił je
Gdy się rzucił w tę grę
Bo skąd wiedziałby, że tak jest
Teraz widzę, że ci
Których los zesłał mi
Jego wiersze musieli znać
Bo gdy jest mi brak sił
To serca nikt nie chce dać