Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Swallow the Sun
Popularne teksty
Swallow the Sun - Labirynth of London (Horror pt. IV)
Labirynth of London (Horror pt. IV)
Tekst dodał(a): Hitmanov
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Hitmanov
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): anmar09
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Fire walk with me through these old streets of London,
make me stronger to get one step closer to you again.
Horror spreads through these alleys
like a plague through the harlots.
By the blood of all these dirty cunts
my delicate art is being written, in blood!
For I am the sire, the noble one.
Deep I cut their sinful bodies,
to get her back, piece by piece.
The night she left me from this world
to the shades of everlasting.
I will bring you back my love,
even just for a one life long second.
She was the one, now cold and gone.
Ten silver bells mourning her death,
echoes on the walls in this Labyrinth of London.
Charlotte Street 3 am, washed by blood.
She's not worth dying for, but to die in shame.
Heart of a scarlet whore, black like her native shore.
One I cut out on Lavender Lane,
I will replace her chest, and we will dance.
She was the one, now cold and gone.
Ten silver bells mourning her death,
echoes on the walls in this Labyrinth of London.
She was the one, now cold and gone.
Ten silver bells marking your death,
You will be lost in this Labyrinth of London.
In this Labyrinth of London.
"I wander thro' each charter'd street,
Near where the charter'd Thames does flow,
And mark in every face I meet
Marks of weakness, marks of woe.
In every cry of every Man,
In every Infant's cry of fear,
In every voice, in every ban,
The mind-forg'd manacles I hear.
How the Chimney-sweeper's cry
Every black'ning Church appalls;
And the hapless Soldier's sigh
Runs in blood down Palace walls.
But most thro' midnight streets I hear
How the youthful Harlot's curse
Blasts the new born Infant's tear,
And blights with plagues the Marriage hearse."
[London by William Blake - read by Tom O'Bedlam]
4 am Palmer Street.
In a circle of flames we will dance, once again.
Fire walk with me through these old streets of London,
make me stronger to get one step closer to you again.
Horror spreads through these alleys
like a plague through the harlots.
By the blood of all these dirty cunts
my delicate art is being written, in blood!
She was the one, now cold and gone.
Ten silver bells mourning her death,
echoes on the walls in this Labyrinth of London.
She was the one, now cold and gone.
Ten silver bells marking your death,
You will be lost in this Labyrinth of London.
make me stronger to get one step closer to you again.
Horror spreads through these alleys
like a plague through the harlots.
By the blood of all these dirty cunts
my delicate art is being written, in blood!
For I am the sire, the noble one.
Deep I cut their sinful bodies,
to get her back, piece by piece.
The night she left me from this world
to the shades of everlasting.
I will bring you back my love,
even just for a one life long second.
She was the one, now cold and gone.
Ten silver bells mourning her death,
echoes on the walls in this Labyrinth of London.
Charlotte Street 3 am, washed by blood.
She's not worth dying for, but to die in shame.
Heart of a scarlet whore, black like her native shore.
One I cut out on Lavender Lane,
I will replace her chest, and we will dance.
She was the one, now cold and gone.
Ten silver bells mourning her death,
echoes on the walls in this Labyrinth of London.
She was the one, now cold and gone.
Ten silver bells marking your death,
You will be lost in this Labyrinth of London.
In this Labyrinth of London.
"I wander thro' each charter'd street,
Near where the charter'd Thames does flow,
And mark in every face I meet
Marks of weakness, marks of woe.
In every cry of every Man,
In every Infant's cry of fear,
In every voice, in every ban,
The mind-forg'd manacles I hear.
How the Chimney-sweeper's cry
Every black'ning Church appalls;
And the hapless Soldier's sigh
Runs in blood down Palace walls.
But most thro' midnight streets I hear
How the youthful Harlot's curse
Blasts the new born Infant's tear,
And blights with plagues the Marriage hearse."
[London by William Blake - read by Tom O'Bedlam]
4 am Palmer Street.
In a circle of flames we will dance, once again.
Fire walk with me through these old streets of London,
make me stronger to get one step closer to you again.
Horror spreads through these alleys
like a plague through the harlots.
By the blood of all these dirty cunts
my delicate art is being written, in blood!
She was the one, now cold and gone.
Ten silver bells mourning her death,
echoes on the walls in this Labyrinth of London.
She was the one, now cold and gone.
Ten silver bells marking your death,
You will be lost in this Labyrinth of London.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieOgniu krocz ze mną przez te stare ulice Londynu,
Uczyń mnie silniejszym bym znów o krok zbliżył się do ciebie.
Okropieństwo rozprzestrzenia się tymi uliczkami
Jak zaraza wśród nierządnic.
Przez krew tych wszystkich zakażonych cip
Moja delikatna sztuka pisana jest... krwią.
Gdyż jam jest panem, szlachetnym.
Głęboko tnę ich grzeszne ciała,
By ją odzyskać, kawałek po kawałku.
Nocą, którą pozostawiła mnie temu światu
Cieniom wiecznych.
Sprowadzę cię z powrotem moja ukochana,
Choćby i na jedną pełną zycia sekundę.
Była tą jedyną, teraz jest zimną i nieżywą
Dziesięć srebrnych dzwonów opłakujących jej śmierć,
Rozbrzmiewa echem wśród murów Labiryntu Londynu.
Charlotte Street, 3 rano, spłynęła krwią.
Nie jest warta umierania, godna jest umrzeć we wstydzie.
Serce szlachetnej dziwki, czarne jak jej ojczysta ziemia.
Jedną tnę na Lavender Lane,
Zamienię jej tors i zatańczymy.
Była tą jedyną, teraz jest zimną i nieżywą
Dziesięć srebrnych dzwonów opłakujących jej śmierć,
Rozbrzmiewa echem wśród murów Labiryntu Londynu.
Była tą jedyną, teraz jest zimną i nieżywą
Dziesięć srebrnych dzwonów znaczących twoją śmierć,
Zagubisz się w tym Labiryncie Londynu.
W Labiryncie Londynu.
"Wśród ulic, które rój lichwiarzy
Wykupił wraz z Tamizą mętną,
Błądzę i widzę w każdej twarzy
Słabości i niedoli piętno.
Każdy głos, klątwa, krzyk urwany,
Płacz, którym Dziecko trwogę głuszy,
Dźwięczy w mym uchu jak kajdany
Wykute w kuźni ludzkiej duszy.
Gdy Kominiarczyk płacze z cicha,
Bledną kościołów ciemne ściany;
Kiedy żebrzący Żołnierz wzdycha,
Krwią spływa Pałac pozłacany.
Lecz w nocy słyszę też, jak z dala
Klnie młodociana Nierządnica:
Zarazą ślubne Łoże kala,
Jadem dziecięcą Łzę nasyca."
[William Blake, Londyn, przełożył: Stanisław Barańczak]
4 rano, Palmer Street
W kręgu płomieni zatańczymy raz jeszcze.
Ogniu krocz ze mną przez te stare ulice Londynu,
Uczyń mnie silniejszym bym znów o krok zbliżył się do ciebie.
Okropieństwo rozprzestrzenia się tymi uliczkami
Jak zaraza wśród nierządnic.
Przez krew tych wszystkich zakażonych cip
Moja delikatna sztuka pisana jest... krwią.
Była tą jedyną, teraz jest zimną i nieżywą
Dziesięć srebrnych dzwonów opłakujących jej śmierć,
Rozbrzmiewa echem wśród murów Labiryntu Londynu.
Była tą jedyną, teraz jest zimną i nieżywą
Dziesięć srebrnych dzwonów znaczących twoją śmierć,
Zagubisz się w tym Labiryncie Londynu.
Uczyń mnie silniejszym bym znów o krok zbliżył się do ciebie.
Okropieństwo rozprzestrzenia się tymi uliczkami
Jak zaraza wśród nierządnic.
Przez krew tych wszystkich zakażonych cip
Moja delikatna sztuka pisana jest... krwią.
Gdyż jam jest panem, szlachetnym.
Głęboko tnę ich grzeszne ciała,
By ją odzyskać, kawałek po kawałku.
Nocą, którą pozostawiła mnie temu światu
Cieniom wiecznych.
Sprowadzę cię z powrotem moja ukochana,
Choćby i na jedną pełną zycia sekundę.
Była tą jedyną, teraz jest zimną i nieżywą
Dziesięć srebrnych dzwonów opłakujących jej śmierć,
Rozbrzmiewa echem wśród murów Labiryntu Londynu.
Charlotte Street, 3 rano, spłynęła krwią.
Nie jest warta umierania, godna jest umrzeć we wstydzie.
Serce szlachetnej dziwki, czarne jak jej ojczysta ziemia.
Jedną tnę na Lavender Lane,
Zamienię jej tors i zatańczymy.
Była tą jedyną, teraz jest zimną i nieżywą
Dziesięć srebrnych dzwonów opłakujących jej śmierć,
Rozbrzmiewa echem wśród murów Labiryntu Londynu.
Była tą jedyną, teraz jest zimną i nieżywą
Dziesięć srebrnych dzwonów znaczących twoją śmierć,
Zagubisz się w tym Labiryncie Londynu.
W Labiryncie Londynu.
"Wśród ulic, które rój lichwiarzy
Wykupił wraz z Tamizą mętną,
Błądzę i widzę w każdej twarzy
Słabości i niedoli piętno.
Każdy głos, klątwa, krzyk urwany,
Płacz, którym Dziecko trwogę głuszy,
Dźwięczy w mym uchu jak kajdany
Wykute w kuźni ludzkiej duszy.
Gdy Kominiarczyk płacze z cicha,
Bledną kościołów ciemne ściany;
Kiedy żebrzący Żołnierz wzdycha,
Krwią spływa Pałac pozłacany.
Lecz w nocy słyszę też, jak z dala
Klnie młodociana Nierządnica:
Zarazą ślubne Łoże kala,
Jadem dziecięcą Łzę nasyca."
[William Blake, Londyn, przełożył: Stanisław Barańczak]
4 rano, Palmer Street
W kręgu płomieni zatańczymy raz jeszcze.
Ogniu krocz ze mną przez te stare ulice Londynu,
Uczyń mnie silniejszym bym znów o krok zbliżył się do ciebie.
Okropieństwo rozprzestrzenia się tymi uliczkami
Jak zaraza wśród nierządnic.
Przez krew tych wszystkich zakażonych cip
Moja delikatna sztuka pisana jest... krwią.
Była tą jedyną, teraz jest zimną i nieżywą
Dziesięć srebrnych dzwonów opłakujących jej śmierć,
Rozbrzmiewa echem wśród murów Labiryntu Londynu.
Była tą jedyną, teraz jest zimną i nieżywą
Dziesięć srebrnych dzwonów znaczących twoją śmierć,
Zagubisz się w tym Labiryncie Londynu.
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Juha Raivio Edytuj metrykę |
|---|---|
| Muzyka: |
Juha Raivio |
| Rok wydania: |
2011-2012 |
| Wykonanie oryginalne: |
Swallow the Sun |
| Płyty: |
Emerald Forest and the Blackbird |
Komentarze (0):