Tadeusz Wroński - Idzie deszczyk pokrapuje - Tam w Preszburgu nad Dunaja

W Galicyi nad Dunajcem
Jest kasarnia,
Jest kasarnia murowana.

W tej kasarni murowanej,
Tam mój miły,
Tam mój miły, ulubiony.

Miły wietrzyk powiewuje,
Skąd to wojsko,
Skąd to wojsko maszeruje.

Maszeruje we trzy strony,
Do Królestwa, do Rosyi
I do Serbii zatraconej.

Pan kapitan naprzód jedzie,
Koniś jego,
Koniś jego smutno idzie.

Mój koniku, mój bułany,
Czemużeś tak,
Czemużeś tak zatroskany.

Turbuję się o swe życie,
Jtiż mnie więcej,
Już mnie więcej nie ujrzycie

Kasia izbę zamiatała,
I łzami ją,
I łzami ją poskrapiała.

Kasiu izby nie zamiataj,
I łzami jej,
I łzami jej nie pokrapiaj.

Wrócę z wojny ku jesieni.
Smutek w radość,
Smutek w radość się przemieni