Teresa Tutinas - W połowie drogi

W połowie drogi stanęliśmy
I cisza stała się ogromna
Słyszałam - zda się - szelest liści
Nienarodzonych jeszcze lasów

Spokojne były nasze dłonie
I tylko skronie palił pożar
Widziałam - zda się - jego płomień
I umykanie kropel czasu

W połowie drogi stanęliśmy
Trzymając na uwięzi serca
Już nie anielskich pełne myśli
Lecz jeszcze wolne od szyderstwa

I spojrzeliśmy poza siebie
Lecz tylko cień nasz z tyłu kroczył
I spuściliśmy niżej głowy
By nie popatrzeć sobie w oczy

I nigdy prawdy tej nie dojdę
Choć nieraz śni mi się ta droga:
Czy to już kres był tej wędrówki
Czy też wędrówki tej połowa?

I nigdy prawdy tej nie dojdę
I sama nie wiem, co mam śpiewać:
Cienie miłości, blaski sławy
Które tak samo wiatr rozwiewa...