The Cure - The Figurehead

Marionetka

Otwarta i ostra
Zostawcie mnie w spokoju
Każdej nocy sypiam mniej
A wciąż cięższym i cięższym się staje każdy dzień
Następny czeka na mnie w zimnym świetle
Hałas, krzyk ubrania zdziera ze mnie
Jak figurka pęczniejąca od pająków w swym wnętrzu
Kurz na ustach skrywających widok piekieł
Pierwszy raz w tym roku do lustra się śmieję

Tysiące kolejnych słów zaślepia mnie Twoją czystością
Jak stara zapyziała kukiełka w bolączkach tańca
Myślę o jutrze, pozwól mi zasnąć
Jak rozgnieciona mucha rozmazuję się na szybie
Tak jak ona nic nie znaczę

Mogę zatracić się w chińskiej sztuce
Mogę zatracić się w amerykańskich dziewczynkach
Przez cały czas wódź mnie w ciemnościach, zgub mnie w nich
Zrób to jak trzeba
Zupełnie zanurzam się w nocy
Jutro będę zgubiony
Karmazynowy ból, moje serce wybucha, moja pamięć pogrążona w płomieniach
Niech ktoś zechce choć chwilę wysłuchać co mam do powiedzenia

Tylko Tobie nigdy, przenigdy w życiu nie potrafiłem odmówić
Zbyt wiele tajemnic, zbyt wiele kłamstw
Wijących się w nienawiści
Zbyt wiele tajemnic, proszę spraw by wieczorem wszystko było już dobrze
Lecz wciąż mnie dopada ten sam powtarzający się obraz, czasu rozpacz
Już nigdy nie będę czysty
Dotknąłem Twoich oczu, odcisnąłem swe splamione oblicze
Już nigdy nie będę czysty