The GazettE - Vortex ( kanji )

Złośliwość, której zależy na ranach
Nie dających się skreślić drugi raz
Pustka w głowie i za dużo tonów
By zrobić głos dla robaków, które przelatują mijając się nawzajem

Jednorazowa miłość i porozumiewawcze sprzedajne oszustwo

Powiedzmy sobie prosto i jasno- to niezdarne jutro
Kończy się w punkcie zrozumienia

Wir uderzeń staje się zniekształcony
Tańcząc w nudnościach

Tuż przed moimi oczami
Świat, który upada
Tuż przed moimi oczami
Zabiłeś kogoś

Zbyt tragiczny, by zostać z Tobą

Wewnątrz pętli, obracając się wkoło
Znikaj w mechanicznym niebie

Kopiowana chciwość wraz z szorstkim językiem
Jeśli pokazałem sen dla powściągliwego manekina
Ból zmieni się w samozadowolenie

Nie chcę być takim pieprzonym śmieciem jak Ty
Wir przemysłu

Zamknij się
Wal się

Jedyną rzeczą, jaką wiesz o mnie jest...
Nie możesz zabrać mej duszy z dala ode mnie
Jedyną rzeczą, jaką wiesz o mnie jest...
Nie mogę odpowiedzieć na Twe głupie życzenie

Dalej pogrążaj się w czarną, czarną, ciemność

Nawet głos bez brudu plami się w błocie
Teraz wrzuć siebie w te kłamstwa

Jeśli staniesz się strzępkiem
Twoja wartość zniknie
Łzy uczynku nie sięgną tej piersi

Nie chcę być takim pieprzonym śmieciem jak Ty