The Legendary Pink Dots - The Hill

Michael nie mógł zrozumieć dlaczego ludzie podawali mu rękę a potem śmiali się z niego i obmawiali go za plecami.
Michale nie znał zasad.
Obrażany, wprawiany w zakłopotanie we wszystkich szkołach do których go wysyłali - dawano mu widok na odejście.

Michael ma pistolet. Teraz mieszka na wzgórzu.
Patrz, jak ludzie uciekają. Zestrzeliwując bawiące się dzieci, nauczy ich wszystkich, by trzymali się z daleka. Matki krzyczą, biegają wkoło... Teraz nikt nie śmieje się z Michaela!

Za oknem szkolnej sali stało wzgórze, które sprawiało, że czuł się tak dobrze.
Pomyślał, że chciałby, by było jego domem.
Ludzie nigdy się do niego nie odzywali.
Ignorowany, opłakany, zrobiło mu się tak nudno.
Uciekł i kupił sobie pistolet.

Michael ma pistolet. Teraz mieszka na wzgórzu.
Patrz, jak ludzie uciekają. Zestrzeliwując bawiące się dzieci, nauczy ich wszystkich, by trzymali się z daleka. Matki krzyczą, biegają wkoło... Teraz nikt nie śmieje się z Michaela!

Michael ma pistolet. Teraz mieszka na wzgórzu.
Patrz, jak ludzie uciekają. Zestrzeliwując bawiące się dzieci, nauczy ich wszystkich, by trzymali się z daleka. Matki krzyczą, biegają wkoło... Teraz nikt nie śmieje się z Michaela!

Michael leżał w słońcu.
Być może odłożyłby pistolet, gdyby tylko mogli zostawić go samego.
Nikt nie wysłuchał jego punktu widzenia, tłum strażników porządku rósł, więc Michael użył pistoletu tylko jeden ostatni raz.

Michael ma pistolet. Teraz jest pochowany na wzgórzu.
Patrz, jak ludzie uciekają. Zestrzeliwując bawiące się dzieci, nauczy ich wszystkich, by trzymali się z daleka. Matki krzyczą, biegają wkoło... Teraz nikt nie śmieje się z Michaela!