Therapy - Misery

Nadchodzi nędza, tak, tak
Wraca, abym zapłacił, tak, tak
Chciałem, żebyś mnie śledziła, ale po prostu nie teraz
Daj czas wspomnień, by zakwitnąć w żalu

Przychodzisz do mojego domu, nie wiem, o czym mówisz
Nic ci nie zawdzięczam, nic ci nie zawdzięczam, mówisz, że potrzebujesz przyjaciół czy czegoś
Tylko się zamknij, czuję się winny, odejdź ode mnie, sądzę, że
Nie chcę tego więcej

Przychodzisz, stajesz twarzą do mnie, zostałaś zdradzona
Jakbym miał powiedzieć coś albo poprosić, żebyś została
A teraz chcesz odejść, wszystkie dziewuszki na mnie
Zawsze zostawiałaś mnie chcącego, teraz chcę, żebyś wyszła

Możesz mówić o rzeczach, o których mówiłaś, że zostawiłaś za sobą
Kiedy sprowadzasz mnie w dół ciemnych alejek w gettach twojego umysłu
Masz to spojrzenie na twarzy, którego nigdy nie umiałem zrozumieć
Swoją drogą...

Cholera, marnujesz mój czas
I powiedz mi, że masz teraz złamane serce
Długa droga powrotna do miejsca, gdzie dotąd byłaś
Płaczesz sama, zamęczasz się sama

Nadchodzi nędza, tak, tak
Wraca, abym zapłacił, tak, tak
Chciałem, żebyś mnie śledziła, ale po prostu nie teraz
Lepiej idź, zanim zrobię coś, czego będę żałował

Możesz biec, zadzwoń po gliny, wypłacz się, daj im wszystko
Możesz powiedzieć, że oznaczyłam twą twarz, ale i tak sama sobie to robisz
Nie mogę być nigdy z tobą, to koniec, to koniec, to koniec
Hej, hej, hej