This Mortal Coil - Song To The Siren

In a distant land where the sea met the sky, a siren's song echoed through the waves. She longed for companionship, for a love that would transcend the boundaries of her ocean realm.

One fateful day, as the sun kissed the horizon, a weary sailor heard her melodic voice carried by the wind. Enchanted by her haunting song, he set sail towards the source, drawn by an inexplicable desire.

Their paths converged as the sailor's ship neared the siren's rocky shores. She emerged from the depths, her shimmering tail glistening in the moonlight. Their eyes met, and a connection, ancient and profound, ignited between them.

The sailor, captivated by her ethereal beauty, offered his heart to the siren. She, in turn, recognized the sailor's yearning for adventure and the unknown. Together, they danced on the edge of love and peril, entwining their destinies in a tender embrace.

As days turned into nights and nights into days, their love grew stronger, defying the boundaries of their worlds. The siren's voice was a beacon of hope for the sailor, guiding him through treacherous storms and uncharted waters.

But alas, their love was not meant to endure. The sailor's mortality weighed heavily on their bond, and the siren knew that their time together was limited. With a heavy heart, she sang her final song to him, bidding farewell to their fleeting romance.

Though their paths diverged, their love remained etched in their souls. The sailor, forever changed by the siren's enchantment, carried her song within him, a treasured memory of a love that defied the odds.

Years later, as the sailor regaled his grandchildren with tales of the sea, he would whisper the siren's song into the wind, hoping that its ethereal notes would reach her across the vast expanse. And in those moments, their love would transcend time and space, reminding them both of a brief but profound connection forged by the melody of their hearts.

@GregStep: bardzo dziękuję za uświadomienie :) Czasem mnie zaskakują covery.

Zanim to się zaczęło, zagubiona
błąkałam się w kółko na morzu
a wszystkie statki wciąż na redzie.
Stać mnie było tylko
na wymuszony uśmiech.

Aż Twoje oczy,
śpiew jak Aglaopy
i gra na lirze
jak Pisinoe
na wyspę Twą
zakochaną
ściągnęły mnie.

A śpiewałeś:
"Do mnie płyń,
do mnie płyń,
Niech utulę Cię.
Tu jestem,
Tu jestem,
Czekam by podtrzymać Cię"

Czyżbym marzyła o tym
jak śniłam Tobie się?
Czyżbyś w tym śnie
kręcił w kółko się
a ja pełne żagle
przy Tobie rozwijam swe?

Na Twych skałach
bez nadziei łódka ma
legła teraz rozbita
i z miłości usycha.

Skoro śpiewasz do mnie:
"Nie tknij mnie,
Nie dotknij mnie.
Do jutra żegnam Cię.
Och moje serce
Moje serce
Smutek spłoszył je"
jak nowonarodzone dziecko
zaskoczyłaś mnie.
Przypływ niepokoi mnie.

Wśród grzywaczy fal,
Gdzie mój ślubny bal?
Czy to wszystko
wytrzymać mam?
Czy ze śmiercią
na noc zostać mam?

Wysłuchaj pieśni mej:
"Dopłyń do mnie,
Dopłyń do mnie,
Niech oplotę Cię
Jestem tu,
Jestem tu,
Czekam by schwytać Cię"

;-) Wredne te syreny, fuuu. But "poetic justice", folks!

Trudniejsze miejsca:

long float to może być nawiązanie do sposobu łowienia ryb, na spławik z długą żyłką wtedy początek:
"Przechwyciłam ten daleko zarzucony przez Ciebie spławik"

shipless oceans - stąd ta "reda"
syreny i ile ich jest, ich imiona, za co odpowiadają. Np. "fingers" to gra na lirze (Pisinoe).
stereotypowe zachowanie zająca (hare) - kręci się w kółko
fale grzywacze - przyboje (breakers)
"Do jutra żegnam Cię", "Nie odwracaj się" - lepsze rym, może być też "wracaj jutro się", "nie zostawiaj mnie";
"tide" przypływ powtarza się mniej więcej co 12,5 godziny. Może sięgać nawet kilku metrów. Zapewne łódka rozbiła się gdy był odpływ. Syren gdy chce żeby wróciła "jutro" oszukuje - po tym czasie uwiedziona będzie już martwa - utopi się. Może syrenowi chodzi o to żeby gapiła się w niego (a on chce wzbudzić współczucie że smuci się) cały czas i nie zauważyła, że zaczął się przypływ. Zapewne syren leży sobie dość wysoko na skale a uwiedziona stoi w wodzie dość blisko niego.

syreny u Dantego Alighieri są symbolem nieuporządkowanej lub przesadnej miłości reprezentowanej przez chciwość, obżarstwo i pożądanie (wikipedia). Niegdyś przyjmowano że syreny mogą być także płci męskiej.

W pierwszej pieśni jest "sail to me" - żegluj do mnie, płyń do mnie łajbą (z pomocą techniki) - dłuższy dystans, na wyspę
W końcowej pieśni jest "swim to me" - dotarcie wpław, w sposób naturalny (łódka rozbita) - krótki dystans, wokół wyspy

"to hold you" ma wieeele znaczeń. W języku polskim można je ukonkretnić.


Niektórzy twierdzą, że w tekście jest:
Were you hare when I was fo'c'sle?
fo'c'sle to taka nadbudówka (pokład dziobowy) na łodzi bardzo blisko dziobu, jest w niej m.in. kotwica, dosłownie "bak" albo "bakdek". Zapewne chodziło o część w której może przebywać załoga; wtedy:
"Czyżbyś w tym śnie kręcił w kółko się a ja śniła w kubryku" ;-)
Kobieta pyta się siebie, czy marzyła o tym, jak on śni o niej śniącej. Trudno chyba o większy narcyzm, powstaje wtedy nieskończona pętla.

W kwestii wykonawcy - zdecydowanie Cocteau Twins!

Widniejaca tu nazwa, to..to tak jakby nazwa okolicznosciowej plyty okreslac wszystkich publikujacych na niej autorow (czy np. nazwa zbioru wierszy roznych poetow, okreslac autora kazdego!)

Chocby Wiki: https://pl.wikipedia.org/wiki/This_Mortal_Coil

Poprawilem (pusta dotad) metryke. Dla wielu ta: https://youtu.be/tuxYIUsKDx0 "glosna" wersja Cocteau Twins jest jeszcze piekniejsza.

Warto rowniez zwrocic uwage na te Roberta Planta zwlasza, ze podczas tego: https://youtu.be/sqOHGXyajxM telewizyjnego wystepu, bardzo ciekawie ocenil slowa tego utworu. Dodalem ten fakt, jako ciekawostke do "metryki", bowiem ten pan "troche" tekstow w zyciu slyszal ;)

Piosenka ta pojawiła się również w Lost Highway, Lyncha
Polecam film.

@ola2717: Ale album jest sygnowany This Mortal Coil i występujący tam wykonawcy nie rościli sobie praw do tego, by zostali wymienieni na nim pod nazwami swoich macierzystych zespołów. Sprawa dyskusyjna. W każdym razie ten album jest fantastyczny i zagrane tam covery bardziej mi się podobają od oryginałów.

@yanoosh111. To rzeczywiście jest cover i Mrs Brownstone ma rację. Autorem piosenki jest nieodżałowany Tim Buckley, ojciec nieodżałowanego Jeffa Buckleya (z którym śpiewająca tu Elisabeth Faser "chodziła" przed jego śmiercią). Piosenka This Mortal Coil pochodzi z albumu składającego się w większości z coverów - "It'll End in Tears". Do tej pory album "powala" a ta wersja "Song to the Siren" jest moją ulubioną. Wersję Tima Buckleya też można znaleźć w tekstowie.

@MrsBrownstone: ale w sensie, że co...bo ta wersja to oryginał...

Sama nie wiem, co lepsze, ten cover, czy oryginał...

Hmm, to powinno być dodane do tekstów Cocteau Twins, bo This Mortail Coil to był tylko projekt muzyczny zrzeszający muzyków z wytwórni 4AD, a nie zespół.

Niesamowity i przepiękny utwór.