Tomasz Żółtko - Wędrowny grajek

Skazany kiedyś tam na wybaczenia brak
Dziś wędrowny grajek
Wolny, szczęśliwy, choć wolność ma swą cenę
A szczęście kwitnie na grobach ran

Uśmiech i łza, granie, wędrowanie
Powitań świt i rozstań mrok
Dziki świat dance pragnie nas zagłuszyć
Lecz jego zgiełk błaganiem o miłość jest

Plątanina szos, kolejowych szyn
Gość we własnym łóżku
Wolny, szczęśliwy, ominął gdzieś fanatyzm
A szczęście to Bóg, kobieta i dom

Uśmiech i łza, granie, wędrowanie
Do megagwiazd kosmiczna dal
Komercji smak mdli za drugim kęsem
Więc czemu dziś tak wielu śni, by mdliło też ich?

Dziwne miejsca, strachy nocnych stacji
Dziwne cienie przed wczesnorannym piwem
A jednak można też polubić ich
Każdy człowiek iskrą Bożą, bez względu gdzie śpi

Hej wy, szlachetni wy
Zdejmijcie swych aureol nachalny blask!

Pyszałek kiedyś tam, co każdą prawdę znał
Dziś wędrowny grajek
Wolny, szczęśliwy, bo wolność jest pokojem
A szczęście to godność i maski brak