Toradora! - Rie Kugimiya (Orange)

Pewnej bezsennej nocy
Samotnie wzdychałam
Co z resztą?
Czuję się trochę samotna

To nie w moim stylu
Więc przestań się śmiać.
Ja po prostu
Nie znam prawdziwej siebie

W rozległej ziemi, pojedyncze nasionko,
Wyrosła mu łodyżka,
I zrodziła owoc, który jeszcze nie dojrzał

Owoc chce się pośpieszyć
I stać się pomarańczowy
Rozkoszuję się Twoim światłem
Moje pomysły i marzenia tylko rosną
Zauważ mnie, hej
Ja dziś też
Próbowałam zjeść pomarańczę
Lecz była wciąż cierpka więc się popłakałam
Bo to nie w moim stylu by coś zostawiać
Zjadłam całą
Smakowała mi, płaczę
Smakowała mi; Smakowała mi

Nawet jeśli są podobne, różnią się
Mandarynki i pomarańcze
Przyjaciele i kochankowie
I serca nas dwojga też…

Nie chciałam zostać zraniona
Więc uciekłam
Gdy to zrobiłam, nawet światło
Nie świeciło dłużej nade mną

To są cuda, prawa?
Spotkania i miłość
Nasiona i pąki
Nawet dla owocu, który jeszcze nie dojrzał

Pomarańcz przypomina mi
Blask zachodu słońca, którego widziałam
Tamtego dnia.
Wydawało mi się, że nasze cienie
Trzymały się za ręce.
Ciekawi mnie czy pomarańcze
Pewnego dnia staną się słodkie
Czy może zgniją?
Nie chciałam poznać swej przyszłości
Więc zjadłam ją całą
Była cierpka…
Smakowała mi ale płaczę
Smakowała mi więc płaczę

Owoc chce się pośpieszyć
I stać się pomarańczowy
Rozkoszuję się twoim światłem
Moje pomysły i marzenia tylko rosną
Zauważ mnie, hej
Ja dziś też
Próbowałam zjeść pomarańczę
Lecz znów była cierpka więc się popłakałam
Bo to nie w moim stylu by coś zostawiać
Zjadłam całą, smakowała mi
Płaczę, smakowała mi
Smakowała mi,
Smakowała mi, była taka cierpka
Płaczę, smakowała mi