Turmion Kätilöt - Suolainen Kapteeni

Nienawidzę tego ostatniego słowa, wyrywam z ziemi cierpienie wraz z korzeniami
To, co kiedyś umarło, teraz rzęzi za mną
Wygina się i skręca, jestem zmuszony czuć
Czy to cholerstwo się nie męczy, wciskaniem tych samych drzazg w paznokcie
Wciskaniem, wciskaniem

Witajcie w piekle, teraz napełnijcie wszyscy swoje szklanki
Zaczyna się moja praca badawcza, tego używajcie w życiu
Buduję dla siebie krzyż i Golgotę na swoim podwórku
I tam na krzyżu na piersi złoczyńcy wszyscy palimy cygara

Moja siła się nie kończy, ale mięśnie się rwą
W płomieniach stoi ludzka głowa i potok łez się rozlewa
Jestem twoją latarnią na morzach grzechu, z rękami we krwi ciągnę twoją łódź do portu
I podpalam ją w tym bajorze miłosnego gówna

Jeśli sól życia nie wzmaga pragnienia, wypłucze się ją tequilą
Kiedy twoje oczy zamkną się po raz ostatni, ja też odważę się zarzęzić
Ze schodów śmierci prowadzę bogów na wycieraczkę zaświatów
I tam w saunie świątyni szatana wszyscy palimy cygara

Czaszka pęka, język drętwieje, gospodyni się wścieka, zdanie zmienia
Serce się rozkłada, głowa gnije, brzuch się zgina, a człowiek skręca
Leje się wino, drzwi są zamknięte, burdel płonie, gospodynie się obejmują
Trzymają się mocno, głaszczą młotem, krew chlapie, gniew znika

Moja siła się nie kończy, ale mięśnie się rwą
W płomieniach stoi ludzka głowa i potok łez się rozlewa
Jestem twoją latarnią na morzach grzechu, z rękami we krwi ciągnę twoją łódź do portu
I podpalam ją w tym bajorze miłosnego gówna

Moja siła się nie kończy, ale mięśnie się rwą
W płomieniach stoi ludzka głowa i potok łez się rozlewa
Jestem twoją latarnią na morzach grzechu, z rękami we krwi ciągnę twoją łódź do portu
I podpalam ją w tym bajorze miłosnego gówna