Valerij Meladze - Vera

Na północ, na północ,
Na północ jedzie nocny pociąg
Z głębi kraju do Moskwy,
Konduktor śpi, pijani sąsiedzi śpią,
Nie mogę spać.
Latarnie przy drodze słabo świecą,
Gdzieś w oddali wyje klakson,
Zaczyna się robić jasno,
Zapowiada się pochmurny dzień.

Wiera, tylko ty mi zostałaś.
Wiara, tylko ty mi zostałaś.

To tak, jakby szczęście rosło w obcym kraju,
Jak jakiś dziwny owoc,
i wciąż jest poszukiwane daleko i szeroko.
przez wszelkiego rodzaju biednych ludzi.

Wiera, tylko ty mi zostałaś.
Wiara, tylko ty mi zostałaś.
Wiera, tylko ty mi zostałaś.
Wiara, tylko ty mi zostałaś.

Podróżuję, ufając Bogu w moim sercu,
Pociąg mknie jak po cienkim lodzie.
Jeśli nie oszaleję po drodze,
Jutro pójdę do kościoła.

Wiara.
Wiara.