Vecordia - Mędrzec

1. Na barkach swoich dźwigał wiedzy boleść
Latami do niej zdążał strudzon życia znojem
Czarne księgi poznał tajemną wiedzę zdobył
Lecz drogę jego los wyznaczył pasmem mogił
Ref : Mówili że, on z diabłem w zmowie jest
Wygnali go,a on szukał tylko miejsca w którym znajdzie śmierć

2. Chociaż czas oszukał chociaż twarz miał młodą
Żywiołami władał,chciał być równy bogom
Mocy tak pożądał, że swym głupim czynem
Zaprzepaścił życie tej jednej jedynej
Na zawsze umarł ich świat


3. I zbrzydła gromu moc i smak straciło wino
Gdy w śmierci nie mógł złączyć się
Ze swą jedyną
Jak drzewa pień spróchniały
Zostanie w ciemnym borze
Kto moc raz taką posiadł
Umrzeć już nie może