Whitechapel - A Bloodsoaked Symphony

Moja świadomość zamarła, gdy poczułem zimny uścisk dłoni, która mnie stworzyła.
Rozpaliłem swoją duszę, czołgałem się przez zaświaty i zostawiłem list samobójczy obok mojej własnej odciętej głowy.
Myślę, że powinienem być martwy, ale to jest właśnie urok sprzedania się grzechowi.
Ale znowu, jesteśmy ludźmi pragnącymi końca zimy.
Chcącymi żyć znowu w naszym pierwotnym stanie.

Drzwi do nieśmiertelności są zamknięte.
Nie mogę znieść więcej zapachu pleśni.
Ta kula szaleństwa płonąca w moich wnętrznościach
Zamknęła mnie znowu w tym domu.

Matko, modlę się, aby twój głos ukołysał mnie do snu,
Aby ocalić moją psychikę od dźwięku tej krwią nasączonej symfonii.
Ojcze, modlę się, aby twoja dłoń znowu była ciepła.
Mój ból nigdy się nie skończy, dopóki oboje nie wrócicie do mnie.

Czuję obecność diabła, nigdy nie opuścił tego domu.
Teraz mogę przeżyć moją trzecią głęboką fantazję.
Przywiedź go prosto do mnie i wyssij każdą ostatnią kroplę z jego tętnic.

Ofiara krwi budzi oko.
Patrzy, aby zamienić to żelazo w złoto.
Kładę rękę na starożytnym bogu.
Poddaję swoje życie.
Przynoszę dar zmartwychwstania.
Moc powraca tam, skąd przyszła.
Teraz obdaruj mnie tym, co ja podarowałem.
Matko, ojcze, wróćcie do mnie.

Krwią i kośćmi wykuwam przysięgę,
Aby ocalić tego chłopca od rozbitego domu.
Dziś wieczorem kąpiemy się we krwi i pijemy
Z czaszki bestii, która pozostawiła swoje serce tak zimne.
W idealnym świecie moglibyśmy zabrać duszę całej jego rodziny
I zasilić nasze serca nienawiścią, którą mam
Do bestii w nas wszystkich.