Wiera Gran - Zawołaj mnie ( Człowiek , którego kocham )

Słuchaj, nim się zamkną za mną drzwi
Jedno jeszcze chcę powiedzieć ci
Jesteś młody, talent masz - któż lepiej wie niż ja
Że będziesz sławę i pieniądze miał
Kobiet tyle, ile będziesz chciał?
I gdy ci los to wszystko da...

Niech ci nie będzie żal - nie wołaj mnie
Idź prosto w swoją dal - nie wołaj mnie
Niech ci nie będzie wstyd
Gdy innej więcej szczęścia dasz

Tem łatwiej będzie nam - nie wołaj mnie
I winę na mnie zwal - nie wołaj mnie
Idź prosto na sam szczyt
A ludziom pokaż jasną twarz

Powiedz sobie - trudno, trzeba było
Usta zatnij, wiesz
Wyrzuć mnie z pamięci, z serca siłą
Tak ja ja spróbuję też

Niech ci nie będzie żal - nie wołaj mnie
I listy moje spal - nie wołaj mnie
Zniszcz każdy ślad i znak
I powiedz - trudno, los chciał tak...

Słuchaj, przecież wszystko może być
Gdybyś chory był lub zaczął pić
Gdybyś stracił wiarę w talent swój i swoją moc
Gdyby ktoś cię zdradził albo zwiódł
Gdybyś cierpiał krzywdę albo głód
I nie miał nic, i został sam...

Niech ci nie będzie żal - zawołaj mnie
Przez mrok i śnieg, i dal - zawołaj mnie
Niech ci nie będzie wstyd
Że do mnie wracasz dolą złą

Zbierz w sercu całą moc - zawołaj mnie
Stań w oknie, krzyknij w noc - zawołaj mnie
Stań w oknie, krzyknij w świat
Tak jak się woła matkę swą

Gdzieś za siódmą górą, siódmą rzeką
Znajdzie mnie twój głos
Choćbym była nie wiem jak daleko
Nie wiem z kim i nie wiem gdzie - jak cios...

Przeszyje serce dreszcz - wołałeś mnie
Przybiegnę w noc i w deszcz - wołałeś mnie
Nim w oknie stanie świt
Znów będę tulić głowę twą...