Wschód - Na świerku

Dlaczego dopiero teraz przejrzałeś na oczy?
Teraz gdy broczysz we krwi własnej rasy. Nie możesz
łkać ani krzyczeć. Dałeś sobie przecież zaszyć
usta złotą nicią. A teraz spójrz na twarze tych,
którzy zmusili cię do tej zbrodni. Co w nich widzisz?

"Pogardę moralności i śmierć......"

Tym właśnie się stałeś, a drogi odwrotu już nie
ma. Nie ma też czasu na naprawianie winy ani na
strach, ani na żal.

Na skraju lasu, u stóp pradawnej góry wybrałem
dla ciebie świerk. Taki aby twoje lica już nigdy
nie ujrzały wschodzącego słońca.

Teraz przyjmij świadomie swój los. Zapłać za bierność
wobec tego zła i włóż głowę w pętlę. Sznur
zważy ciężar twojej zbrodni. Po raz ostatni pomyśl
o tych, dla których byłeś zwykłą marionetką.
Zabierałeś nam wolność sam będąc niewolnym. A teraz
powiedz, co czujesz wobec siebie?

"...odrazę!"

Gdy świt zdjął za lasu ciemności zasłonę ukazał
setki wisielców na strzelistych świerkach. Lecz
zapach unoszący się w powietrzu nie był zapachem
śmierci lecz wolności!