Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
XIII. Století
Popularne teksty
XIII. Století - Květy Zla
Květy Zla
Tekst dodał(a): Lacuna
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): translatorAI
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): marduko
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Ty, který nejvíc znáš archanděli hněvu,
jsi zavržený Bůh a zbavený chvalozpěvů,
ó jak ukřivdil ti kníže exilu?
ač byl jsi poražen nepřišels o sílu.
Ty který víš pane hlubin králi,
jsi lékař úzkostí a utišuješ žaly,
ty který víš, že všech nejkrásnější anděli,
který jsi byl osudem opovržen a zrazený.
Ty otče sirotků jež hněvu proklínaje,
Bůh otec vypudil nás z pozemského ráje,
ty lampo vyhnanců a objevitelů,
jsi knězem šibenic a padlých mstitelů.
Ty abys zachránil nás z pozemského víru,
učils nás alchimii míchat jed a síru,
ty který pronikáš svým zrakem arzenál,
víš, kde kovy pohřbené spí v tvrdém lůně skal,
znáš každý kout máš moc nad temnotami,
kam nepřející Bůh ukryl svoje drahokammi,
ty který se smrtí svou starou milovnicí splodil jsi naději toulanou?
kouzelnici.
Ty vkládáš do srdcí žen nebezpečné dary,
kult ran a přepychu na nahém těle cáry,
ó náš králi tvý uctívatelé jsou poznamenaní jako Kain na těle.
Ty abys zachránil nás z pozemského víru,
byl jsi poražen nepřišels o sílu, ty světlo prokletých,
štvancova hůl,
tys pod šibenicí modlitbu mou vyslechnul,
buď zdráv a veleben v tom ráji na nebi,
kdes vládl satane,
tvá moc tě velebí, buď zdráv tam v hlubinách,
kde poražen spíš v tichu,
ať jednou spočnu pod slavným stromem hříchů,
slituj se nad dlouhou mojí bídou,
dej jen duši mé vedle tebe spočinout,
tu slavnou hodinu, kdy jako nový chrám,
já tvoji ratolest zas zvednu k výšinám.
Natrhám kvítí zla na dně propastí černého ráje
Natrhám kvítí zla na dně propastí černého ráje
Natrhám kvítí zla na dně propastí černého ráje
Natrhám kvítí zla na dně propastí černého ráje
Natrhám kvítí zla, černého ráje
Natrhám kvítí zla, černého ráje
Natrhám kvítí zla, černého ráje
jsi zavržený Bůh a zbavený chvalozpěvů,
ó jak ukřivdil ti kníže exilu?
ač byl jsi poražen nepřišels o sílu.
Ty který víš pane hlubin králi,
jsi lékař úzkostí a utišuješ žaly,
ty který víš, že všech nejkrásnější anděli,
který jsi byl osudem opovržen a zrazený.
Ty otče sirotků jež hněvu proklínaje,
Bůh otec vypudil nás z pozemského ráje,
ty lampo vyhnanců a objevitelů,
jsi knězem šibenic a padlých mstitelů.
Ty abys zachránil nás z pozemského víru,
učils nás alchimii míchat jed a síru,
ty který pronikáš svým zrakem arzenál,
víš, kde kovy pohřbené spí v tvrdém lůně skal,
znáš každý kout máš moc nad temnotami,
kam nepřející Bůh ukryl svoje drahokammi,
ty který se smrtí svou starou milovnicí splodil jsi naději toulanou?
kouzelnici.
Ty vkládáš do srdcí žen nebezpečné dary,
kult ran a přepychu na nahém těle cáry,
ó náš králi tvý uctívatelé jsou poznamenaní jako Kain na těle.
Ty abys zachránil nás z pozemského víru,
byl jsi poražen nepřišels o sílu, ty světlo prokletých,
štvancova hůl,
tys pod šibenicí modlitbu mou vyslechnul,
buď zdráv a veleben v tom ráji na nebi,
kdes vládl satane,
tvá moc tě velebí, buď zdráv tam v hlubinách,
kde poražen spíš v tichu,
ať jednou spočnu pod slavným stromem hříchů,
slituj se nad dlouhou mojí bídou,
dej jen duši mé vedle tebe spočinout,
tu slavnou hodinu, kdy jako nový chrám,
já tvoji ratolest zas zvednu k výšinám.
Natrhám kvítí zla na dně propastí černého ráje
Natrhám kvítí zla na dně propastí černého ráje
Natrhám kvítí zla na dně propastí černého ráje
Natrhám kvítí zla na dně propastí černého ráje
Natrhám kvítí zla, černého ráje
Natrhám kvítí zla, černého ráje
Natrhám kvítí zla, černého ráje
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie przez AI:
Pokaż tłumaczenieTy, który najlepiej znasz archanioła gniewu,
jesteś odrzuconym Bogiem i pozbawionym hymnów chwały,
o, jak bardzo książę wygnania cię skrzywdził?
choć został pokonany, nie stracił swej siły.
Ty, który wiesz, panie głębin, królu,
jesteś lekarzem trosk i łagodzisz żale,
ty, który wiesz, że najpiękniejszy ze wszystkich aniołów,
zostałeś przez los wzgardzony i zdradzony.
Ty, ojcze sierot, przeklinający gniew,
Bóg Ojciec wypędził nas z ziemskiego raju,
ty, lampo wygnańców i odkrywców,
jesteś kapłanem szubienic i upadłych mścicieli.
Ty, aby uratować nas z ziemskiego wiru,
nauczyłeś nas alchemii mieszania trucizn i siarki,
ty, który przenikasz swym wzrokiem arsenał,
wiesz, gdzie metale pochowane śpią w twardym łonie skał,
znasz każdy zakamarek, masz władzę nad ciemnościami,
gdzie zazdrosny Bóg ukrył swoje klejnoty,
ty, który ze śmiercią swoją starą kochanką zrodziłeś nadzieję błąkającą?
czarodziejkę.
Ty wkładasz do serc kobiet niebezpieczne dary,
kult ran i luksusu na nagim ciele w łachmanach,
o nasz królu, twoi czciciele są naznaczeni jak Kain na ciele.
Ty, aby uratować nas z ziemskiego wiru,
zostałeś pokonany, nie straciłeś siły, ty, światło przeklętych,
laska tułacza,
wysłuchałeś mojej modlitwy pod szubienicą,
bądź pozdrowiony i wychwalany w tym raju na niebie,
gdzie panowałeś, szatanie,
twoja moc cię wychwala, bądź pozdrowiony tam w głębinach,
gdzie pokonany śpisz w ciszy,
obyśmy kiedyś spoczęli pod sławnym drzewem grzechu,
ulituj się nad moją długą biedą,
daj mojej duszy tylko spocząć obok ciebie,
w tę sławną godzinę, kiedy jak nowa świątynia,
ponownie podniosę twą gałąź do wyżyn.
Nazrywam kwiatów zła na dnie przepaści czarnego raju
Nazrywam kwiatów zła na dnie przepaści czarnego raju
Nazrywam kwiatów zła na dnie przepaści czarnego raju
Nazrywam kwiatów zła na dnie przepaści czarnego raju
Nazrywam kwiatów zła, czarnego raju
Nazrywam kwiatów zła, czarnego raju
Nazrywam kwiatów zła, czarnego raju
jesteś odrzuconym Bogiem i pozbawionym hymnów chwały,
o, jak bardzo książę wygnania cię skrzywdził?
choć został pokonany, nie stracił swej siły.
Ty, który wiesz, panie głębin, królu,
jesteś lekarzem trosk i łagodzisz żale,
ty, który wiesz, że najpiękniejszy ze wszystkich aniołów,
zostałeś przez los wzgardzony i zdradzony.
Ty, ojcze sierot, przeklinający gniew,
Bóg Ojciec wypędził nas z ziemskiego raju,
ty, lampo wygnańców i odkrywców,
jesteś kapłanem szubienic i upadłych mścicieli.
Ty, aby uratować nas z ziemskiego wiru,
nauczyłeś nas alchemii mieszania trucizn i siarki,
ty, który przenikasz swym wzrokiem arsenał,
wiesz, gdzie metale pochowane śpią w twardym łonie skał,
znasz każdy zakamarek, masz władzę nad ciemnościami,
gdzie zazdrosny Bóg ukrył swoje klejnoty,
ty, który ze śmiercią swoją starą kochanką zrodziłeś nadzieję błąkającą?
czarodziejkę.
Ty wkładasz do serc kobiet niebezpieczne dary,
kult ran i luksusu na nagim ciele w łachmanach,
o nasz królu, twoi czciciele są naznaczeni jak Kain na ciele.
Ty, aby uratować nas z ziemskiego wiru,
zostałeś pokonany, nie straciłeś siły, ty, światło przeklętych,
laska tułacza,
wysłuchałeś mojej modlitwy pod szubienicą,
bądź pozdrowiony i wychwalany w tym raju na niebie,
gdzie panowałeś, szatanie,
twoja moc cię wychwala, bądź pozdrowiony tam w głębinach,
gdzie pokonany śpisz w ciszy,
obyśmy kiedyś spoczęli pod sławnym drzewem grzechu,
ulituj się nad moją długą biedą,
daj mojej duszy tylko spocząć obok ciebie,
w tę sławną godzinę, kiedy jak nowa świątynia,
ponownie podniosę twą gałąź do wyżyn.
Nazrywam kwiatów zła na dnie przepaści czarnego raju
Nazrywam kwiatów zła na dnie przepaści czarnego raju
Nazrywam kwiatów zła na dnie przepaści czarnego raju
Nazrywam kwiatów zła na dnie przepaści czarnego raju
Nazrywam kwiatów zła, czarnego raju
Nazrywam kwiatów zła, czarnego raju
Nazrywam kwiatów zła, czarnego raju
Historia edycji tłumaczenia
| Rok wydania: |
1995 Edytuj metrykę |
|---|---|
| Płyty: |
Nosferatu |
Komentarze (0):