Żeglarska - Pieśń o pannie

Słowa: Krzysztof ("Symulant") Lebionko
Muzyka: Krzysztof ("Koń") Mikiciuk

Mam dziewczynę - cudo dziewczyna!
- Ma dziewczynę i kocha ją.
Zdradza jednak mnie ta dziewczyna,
- Ma dziewczynę, dziewczynę złą.
Każdy żeglarz, co spodnie nosi,
- Każdy żeglarz, co w spodniach ma,
Moją pannę tylko poprosi,
- Raz poprosi, ona mu da.

Nie odmawia ona miłości,
- Nie odmawia miłości nam.
W rejs zabieram swe stare kości,
- Ruszaj z nami, nie będziesz sam.
Szyper skreślił na mapie trasę,
- Do burdelu wykreślił kurs.
Statek wchodzi w portowy basen,
- I do bitwy rusza nas stu.

Dziś na morzu białej pościeli
- Groźne piersi, jak skały dwie.
Zamiast armat me działo strzeli,
- Dziś polegniesz, czy chcesz, czy nie.
W najgroźniejszą z pirackich wypraw
- Ruszać czas, gdy na niebie nów.
Tam, w asyście dwóch kanonierek,
- Wejdzie statek w Mariański Rów.

Nie opowiem o tej wyprawie,
- O wrażeniu nie powie nam.
Cóż po rumie, złocie i sławie,
- Gdy chorobę francuską ma.