Ayo, naprawdę nazywa się Joy Olasunmibo Ogunmakin. Urodziła się 14 września 1980 roku w niewielkim niemieckim mieście Frechen, niedaleko Kolonii. Ojciec artystki, Nigeryjczyk w 1970 roku przyjechał do Niemiec na studia, a matka z pochodzenia jest Rumunką o polskich korzeniach. Ponadto Ayo ma siostrę oraz dwóch braci.


Muzyka towarzyszyła artystce już od najmłodszych lat. Dzięki ojcu, lokalnemu DJ-owi, w domu nie brakowało płyt winylowych, a matka puszczała jej między innymi stare nagrania Milly Jackson. Ponadto artystka sama próbowała sił w grze na instrumentach; na początku były to skrzypce, których nie lubiła, później pianino i flet. W wielu wywiadach udzielonych później przyznawała, że muzyka bez śpiewania zupełnie jej nie pasowała. W pewnym okresie artystka odkryła gitarę, przy której pozostała.

Wiek dziecięcy i dorastanie nie należały do ulubionego okresu Ayo. Gdy skończyła piąty rok życia, jej matka wciągnęła się w nałóg heroinowy i trafiła na jakiś czas do więzienia. Po rozwodzie rodziców, całe rodzeństwo trafiło do rodziny zastępczej. Gdy Ayo ukończyła 14 lat, zdecydowała się na powrót do domu rodzinnego i ponowne zamieszkanie z ojcem. Obecnie jej rodzice pogodzili się i ponownie mieszkają razem.

Jako 15-latka, młoda artystka napisała swoją pierwszą piosenkę. Był to bardzo osobisty utwór, w którym wykrzyczała swoje złe wspomnienia z dzieciństwa. Przede wszystkim traktował o jej napiętych stosunkach z matką. Jej talent wokalny odkrył ojciec, dzięki któremu nagrała pierwszą płytę demo. Następnie pozwolił jej opuścić szkołę i skupić się tylko i wyłącznie na śpiewaniu.

Od początku muzyka Ayo, niepozbawiona była dźwięków, które towarzyszyły jej od najmłodszych lat. Przede wszystkim polubiła takich wykonawców i zespoły, jak Pink Floyd, Fela Kuti, Donny Hathaway, Jimmy Cliff i Bob Marley. Ponadto w jej płytotece znajduje się wiele nigeryjskich albumów z reagge, afro-beatem i fuji.

W 2001 roku, artystka postanowiła opuścić rodzinne Niemcy i przeprowadziła się na początku do Londynu, a następnie do Paryża i Nowego Jorku. W 2002 roku jej talent został doceniony i Ayo dostała propozycję pierwszego, dużego solowego koncertu, który miał miejsce w stolicy Francji w 2002 roku. Rozpoczynała występ przed soulowym piosenkarzem Omarem, a także gwiazdą neo soulową Cody Chesnuttem. Ayo zaprezentowała się z bardzo dobrej strony, co zaowocowało kontraktem podpisanym z Polydor Records. Jednak na debiut przyszłej gwiazdy, fani musieli poczekać jeszcze cztery lata.

W 2006 roku w Europie ukazała się pierwsza płyta artystki, zatytułowana "Joyful". Proces nagrywania, odbywał się na tak zwaną "setkę" i trwał tylko pięć dni. - Naciskasz guzik i nagrywasz - wszystko jest rejestrowane na żywo - opowiadała Ayo w wywiadzie dla "Miasta Muzyki" o sposobie pracy nad "Joyful". - Wszystko jest na żywo, bez żadnych cyfrowych obróbek i technicznych rozwiązań. To bardzo proste. Artystka pracowała na debiutem w nowojorskim studiu Sony, pod czujnym okiem Jaya Newlanda. Płyta charakteryzuje się ciepłym i intensywnym brzmieniem. To również dzieło akustyczne i nastrojowe, a z drugiej strony niepozbawione naleciałości reggae czy bluesa. Pod koniec 2007 roku, artystka promowała album na koncertach w Europie i Stanach Zjednoczonych, występując między innymi z gwiazdą soulową, Babyface'em. Również wystąpiła w programie "Late Show" nadawanym przez telewizję CBS, gdzie zaprezentowała jedno z nagrań pochodzących z debiutanckiej płyty, zatytułowane "Down on My Knees". Płyta okazała się ogromnym sukcesem komercyjnym i pokryła się podwójną platyną w Polsce i we Francji, a także złotem w Grecji, Szwajcarii i we Włoszech. Album promowany był czterem singlami: "Down on My Knees", "And It's Supposed to Be Love", "Life Is Real" i "Help Is Coming" .

Prace nad następcą rozpoczęły się 10 marca 2008 roku. Płyta została nagrana w legendarnym Compass Point Studios na wyspie New Providence, która należy do archipelagu Bahamów. W tym samym miejscu, wcześniej pracowali między innymi: Bob Marley, Judas Priest, AC/DC, The Rolling Stones czy U2. - Nie wybraliśmy tego miejsca ze względu na to, kto wcześniej tam pracował i nie czułam presji z tym związanej - zapewniała w wywiadzie dla "Info Muzyki". - Bardziej fascynujące dla mnie jest to, że czuć tam ducha Boba Marleya, którego muzyka ma dla mnie ogromne znaczenie. Generalnie wyzwaniem nie było zmierzyć się z legendą wciąż żyjących artystów, tylko poczuć tam energię i ducha tych, których już na tym świecie nie ma. Podobnie jak poprzedniczka, i ta powstała w ciągu zaledwie pięciu dni. Muzycy pracowali tylko i wyłącznie na starych, analogowych sprzętach. Ponadto po raz kolejny artystka współpracowała z Jayem Newlandem, z którym współprodukowała płytę.

Album zatytułowany "Gravity at Last", ukazał się 29 września 2008 roku. - Wreszcie poczułam równowagę - tłumaczy tytuł płyty Ayo, w wywiedzie dla "Zwierciadła". - Stąpam pewniej po ziemi. Można powiedzieć, że wcześniej poruszałam się po życiu jak astronauta po Księżycu. Wsiadając w samolot czy gdzieś jadąc, wiedziałam, że nie muszę spieszyć się z powrotem. Nikt za mną nie tęsknił. To się zmieniło, kiedy na świat przyszedł mój syn. On przyciągnął mnie ku ziemi. Zrozumiałam, że przestaję być dzieckiem, a zaczynam sama być rodzicem. Płyta ponownie osiągnęła ogromny sukces komercyjny w Polsce pokrywając się platyną, a we Francji złotem. Album promowała piosenk "Slow Slow (Run Run)".

Ayo patronuje również jednej z akcji UNICEF-u, która promuje prawo do właściwej edukacji dzieci na całym świecie. Jej nazwisko i patronat ogłosił 4 lutego 2009 roku Jacques Hintzy, szef francuskiego UNICEF-u.

Obecnie artysta mieszka w Paryżu, gdzie oprócz tworzenia muzyki, wychowuje syna, który urodził się w 2005 roku. Ojcem Neila, jest Patrice Bart-Williams, afro-niemiecki muzyk poruszający się w estetyce reggae. Ponadto bardzo dużo podróżuje przede wszystkim do Nowego Jorku, gdzie pracuje. Również często bywa porównywana i pojawia się w zestawieniach z innymi artystkami młodego pokolenia, takimi jak Norah Jones i Katie Melua. Ponadto w jednym z wywiadów piosenkarka przyznała, że uzależniona jest od zakupów, przede wszystkim nowych toreb, butów i czapek.

Prawidłowo pseudonim artystki pisany jest Ayọ; "o" z kropką pod spodem, co w języku joruba oznacza "radosna". Alternatywna łacińska pisownia to Ayo., z kropką za "o". Dla uproszczenia stosuje się po prostu Ayo. Jednakże słowo to w języku nigeryjskim oznacza pewną popularną grę.

Ayo gościła w Polsce trzykrotnie. Po raz pierwszy we wrześniu 2007 roku, odwiedziła: Poznań, Warszawę oraz Kraków. Dwa lata później w lutym: Warszawę, Zabrze oraz Poznań. Wszystkie koncerty artystki w Polsce zostały wyprzedane. Ponadto 18 listopada 2008 roku, Ayo pojawiła się w studio imienia Agnieszki Osieckiej w Trójce. Koncert transmitowany był na antenie rozgłośni. Zanotowała też występ na imprezie rozdania nagród pisma "Gala".