Bic Runga (właśc. Briolette Kah Bic Runga, ur. 13 stycznia 1976 w Christchurch jako pół Chinka, pół Maoryska) – nowozelandzka piosenkarka i autorka piosenek.

Jest trzecią córką maoryskiego żołnierza Josepha Runga i chińskiej piosenkarki kabaretowej, Sophie, którzy poznali się i zakochali w Malezji podczas wojny wietnamskiej. Dorastała na przedmieściach Christchurch, w miasteczku Hornby. W jej domu rozbrzmiewała muzyka The Carpenters, Shirley Bassey, Dusty Springfield, The Mamas & The Papas oraz The Beatles. W wieku czterech lat Bic usłyszała "Diamonds are Forever" w wykonaniu swojej mamy. Według niej to było przerażające doświadczenie. Jej słowa to: "Nie wiedziałam, że muzyka może tak na ciebie wpłynąć." Mimo że oficjalnie nie szkoliła się w kierunku muzycznym, Bic zaczęła grać na perkusji w wieku 11 lat, a następnie poznała podstawy gry na gitarze i instrumentach klawiszowych.

Zaczęła komponować własne piosenki i dołączyła do szkolnego zespołu, idąc w ślady swojej starszej siostry Boh. Mając do wyboru szkołę plastyczną i muzykę, Bic przeniosła się do Auckland, gdzie za pomocą książki telefonicznej znalazła adres wytwórni płytowej Sony, której wysłała swoje demo. Piosenka "Drive" przykuła uwagę wytwórni i podpisano umowę. Bic rozpoczęła karierę międzynarodowej gwiazdy i jakiś czas później stała się najbardziej rozpoznawalnym muzykiem w Nowej Zelandii. W 1995 roku debiutancki singiel "Drive" zdobył serca Nowozelandczyków i uplasował się na liście 10 najlepszych hitów, a w 1996 roku wygrał Bic prestiżową nagrodę Srebrnego Zwoju. Drugi singiel "Sway" na stałe zagościł w sercach Nowozelandczyków i utorował drogę do debiutanckiego albumu - Drive.