Edyta Górniak Pochodzi z rodziny polsko-romskiej. Jej ojciec porzucił rodzinę, gdy miała 5 lat.
Po ukończeniu szkoły podstawowej podjęła naukę w Technikum Ogrodniczym w Prószkowie, a później w Technikum Ogrodniczo-Pszczelarskim w Kluczborku. Edukację przerwała jednak w III klasie, rozpoczynając wówczas swoją muzyczną karierę.

Była związana z aktorem Dariuszem Kordkiem, dziennikarzami telewizyjnymi Piotrem Gembarowskim i Piotrem Kraśką oraz z prezesem i redaktorem naczelnym Radia ZET Robertem Kozyrą.

27 marca 2004 w Szpitalu Wojewódzkim w Łomży urodziła syna Allana, ze związku z muzykiem Dariuszem Krupą, którego poślubiła 11 listopada 2005. 24 lutego 2010 w Sądzie Okręgowym w Warszawie odbyła się sprawa rozwodowa z jej powództwa. Po rozwodzie związała się z osobą spoza show biznesu, prawnikiem Piotrem Schrammem.

Edyta debiutowała w programie telewizyjnym Zbigniewa Górnego "Śpiewać każdy może" w 1989 piosenką "Stop" z repertuaru Sam Brown, a kilka miesięcy później wzięła udział w koncercie "Debiuty" na Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu, gdzie otrzymała wyróżnienie za piosenkę "Zły chłopak "z repertuaru Lory Szafran. W tym czasie przerwała edukację w technikum ogrodniczo - pszczelarskim w Kluczborku, aby rozpocząć karierę muzyczną. W ciągu czterech następnych lat występowała w najbardziej kasowym polskim musicalu "Metro" oraz w przedstawieniach muzycznych: "Do grającej szafy grosik wrzuć" – z klasycznymi polskimi popowymi przebojami sprzed ery rock and rolla, "Blues minus" - z piosenkami autorstwa Jonasza Kofty i "Nie opuszczaj mnie" – z polskimi wersjami piosenek tworzącego we Francji belgijskiego barda Jacques’a Brela.
W lipcu 1993 wzięła udział w szwedzkim Festiwalu Krajów Nadbałtyckich w Karlshamn, gdzie zdobyła trzecią nagrodę. W tym samym roku nagrała dwie piosenki z muzyką Piotra Rubika do filmu "Pajęczarki".
W 1994 była pierwszym artystą z Polski startującym w Konkursie Piosenki Eurowizji. Zaśpiewała tam piosenkę "To nie ja" ("Once in a Lifetime") i zajęła drugie miejsce, przegrywając tylko z gospodarzami festiwalu. Po festiwalu Eurowizji niemiecka prasa napisała, że "pojawiła się nowa artystka z Polski o wyglądzie i głosie anioła", natomiast dziennikarz BBC publicznie ogłosił, iż "poznaliśmy najpiękniejszy młody głos Europy - Edytę Górniak z Polski."

Piosenka "To nie ja" była przełomem w karierze wokalistki w Polsce, zostając największym przebojem roku 1994. Górniak podpisała kontrakt z niezależną wytwórnią fonograficzną ORCA, której właścicielem był Wiktor Kubiak, producent musicalu "Metro", a w latach jej największych sukcesów, czyli od 1994 do 1998, jej menedżer. Dzięki niemu artystka zadebiutowała singlem "Once in a Lifetime"/"To nie ja", który sprzedawany był jesienią 1994 w Polsce, Niemczech, Austrii i Szwajcarii. Artystką zainteresowały się wówczas liczne wytwórnie płytowe, w tym polski oddział koncernu EMI – Pomaton EMI, który podpisał z nią, poprzez niezależną wytwórnię Kubiaka, kontrakt płytowy.

Sukces odniosły także kolejne hity, "Jestem kobietą" oraz już w 1995 "Dotyk". Jej pierwszy studyjny album, zatytułowany "Dotyk", ukazał się w maju 1995 i rozszedł się w nakładzie ponad pół miliona egzemplarzy. Zawierał także nowe wersje najpopularniejszych przebojów z wszystkich trzech musicali z udziałem Górniak. Album został uhonorowany nagrodą polskiego przemysłu płytowego Fryderyk 1995 w kategorii Fonograficzny Debiut Roku. Tego samego roku z okazji Europejskiego Roku Ochrony Przyrody wspólnie z takimi wykonawcami jak Ryszard Rynkowski, Kayah, Andrzej Krzywy, Robert Janowski, Katarzyna Skrzynecka czy Kostek Yoriadis nagrała utwór "W każdym z nas". W 1996 podpisała w Londynie kontrakt z wytwórnią EMI International na nagranie pięciu albumów. Kontynuowała jednak nagrywanie dla polskiego rynku, lansując wówczas trzy następne przeboje: "Kolorowy wiatr" (polską wersję utworu "Colors of the Wind" do filmu Disneya Pocahontas, "Love Is on the Line" (klubowy hit podarowany Edycie przez Kylie Minogue) oraz "To Atlanta" (polski hymn Igrzysk Olimpijskich 1996).

Na początku 1999 umiarkowany sukces w krajach niemieckojęzycznych i francuskojęzycznych niespodziewanie odniósł jej kolejny anglojęzyczny singiel, "One & One". W 1996 jako pierwszy wydał tę piosenkę debiutant Robert Miles, mimo że to Górniak nagrała ją pierwsza. Wersja Milesa doszła na szczyt europejskiej listy bestsellerów. Inny utwór z jej zagranicznej płyty, "Perfect Moment", nagrała z kolei po niej debiutantka Martine McCutcheon, która doprowadziła go w 1999 na szczyt brytyjskiej listy bestsellerów. Album Edyta Górniak w Norwegii zyskał status "Złotej Płyty", natomiast w Szwajcarii i Portugalii "Srebrnej Płyty"[17]. Na świecie rozeszło się ponad 350 tysięcy egzemplarzy tego albumu, z czego ponad 200 tysięcy poza granicami Polski.

Zaraz po ostatnich sukcesach na rynkach zachodnich 8 kwietnia 1999 rozpoczęła dużą, trwającą miesiąc trasę koncertową po Polsce, obejmująca 11 koncertów w 11 miastach. Podczas jej trwania powstał koncertowy album Live '99. Na potrzeby płyty wykorzystano koncerty zarejestrowane w Krakowie i Warszawie, choć rejestrowany był również koncert w Łodzi. Na płycie znalazło się 14 piosenek, jednak z pominięciem jej największego międzynarodowego przeboju "One & One". Album został wydany we wrześniu i sprzedany w nakładzie ponad 30 tys. sztuk.

W 2000 ruszyła w swoją pierwszą plenerową trasę po Polsce, o nazwie Julia. Trasa miała za zadanie promocję słuchowiska radiowego RMF FM Romeo i Julia, w którym artystka występowała wspólnie z Maciejem Stuhrem. Trasa miała rozpocząć się 2 lipca koncertem w Szczecinie, jednak ostatecznie rozpoczęła się dzień później, 3 lipca w Poznaniu. Kolejne koncerty odbyły się we Wrocławiu (4 lipca), Krakowie (5 lipca), Łodzi (6 lipca), Warszawie (7 lipca). Ostatni koncert w Gliwicach (8 lipca) został odwołany z powodu bardzo trudnych warunków atmosferycznych (ulewny deszcz). Koncert w Krakowie został zarejestrowany przez TVP1 i miał swoją premierę 15 grudnia. Koncert zawierał tylko część piosenek, które wykonywała podczas trasy.

W 2002 wytwórnia EMI International rozwiązała kontrakt z Górniak, ale wokalistka podpisała nowy, z niemieckim oddziałem wytwórni Virgin Records. Za produkcję i piosenki na jej kolejny międzynarodowy album, tym razem odpowiadał brytyjski producencko-kompozytorski zespół Absolute, pracujący wcześniej m.in. ze Spice Girls i Tiną Turner. Napisali oni większość materiału na płytę, ale premierowe utwory podarowali też kolejni twórcy światowych hitów: Steve Kipner (m.in. "Genie In A Bottle" Christiny Aguilery) i John Reid (m.in. "When The Heartache Is Over" Tiny Turner). W marcu 2002 na rynek trafiła polska edycja tego albumu, zatytułowana Perła. Album zawierał dodatkową polskojęzyczną płytę, z nagraniami dla polskich fanów. Przyniosła ona przeboje "Jak najdalej" czy "Nie proszę o więcej". Sprzedano ponad 40 tysięcy sztuk tego dwupłytowego albumu.

Tego samego roku została poproszona o zaśpiewanie polskiego hymnu narodowego podczas Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej. Występ ten odebrany był później z mieszanymi odczuciami. W rok po polskiej premierze, w marcu 2003 angielska część "Perły" miała międzynarodową premierę pod tytułem "Invisible". Album dodatkowo zawierał klubowy hit "Impossible", który został wybrany na promującego go singla. W nowym wizerunku artystycznym Górniak w Europie, według zamysłu wytwórni, pozostało tylko imię Edyta. "Impossible" odniósł jedynie umiarkowany sukces w krajach niemieckojęzycznych, co nie pozwoliło odnieść płycie sukcesu komercyjnego. Sprzedano zaledwie kilkanaście tysięcy egzemplarzy. Wytwórnia zrezygnowała więc z wydawania kolejnych singli i realizowania kolejnych klipów. Jeszcze tylko utwór "Hold on Your Heart" został wykorzystany w popularnym portugalskim serialu telewizyjnym "Morangos com Açúcar" ("Truskawki z cukrem"). Rok później Virgin Records rozwiązała kontrakt z Górniak, a po dziesięciu latach współpracy wokalistka opuściła także swoją macierzystą polską wytwórnię. Na pożegnanie w marcu 2004 polski oddział EMI wydał kompilację 17 jej największych przebojów, Złota kolekcja: "Dotyk". W tym czasie nagrała kolejny przebój "Nie było" z metalową formacją Sweet Noise.

W 2006r. wraz z Mieczysławem Szcześniakiem, Kayah, Natalią Kukulską, Marylą Rodowicz, Robertem Amirianem i Grzegorzem Markowskim nagrała utwór "Wystarczy chcieć" z okazji 10. rocznicy powstania Fundacji Polsat.

W listopadzie 2006 odbyła się premiera singla z kolejną piosenką zapowiadająca nową płytę, "Loving You". Tymczasem w styczniu 2007 zaśpiewała tytułowy temat do polskiej wersji hiszpańskiego filmu animowanego "Smocze wzgórze". Równolegle do prac nad płytą, od marca do grudnia 2007 zasiadała w jury dwóch edycji programu "Jak oni śpiewają" telewizji Polsat, w którym gwiazdy seriali telewizyjnych walczyły o kontrakt płytowy.

Jej pierwszy od pięciu lat studyjny album E·K·G trafił na rynek w październiku 2007. Ostatecznie został wydany wspólnie przez EG.Production i medialny koncern Agora SA. Jego wydanie poprzedził singiel „List”, będący polskojęzyczną wersją utworu „I Surrender” z repertuaru Céline Dion, pierwotnie napisanego dla Górniak. Był to zarazem jej pierwszy od czterech lat teledysk. Zadebiutowała na tym albumie jako autorka tekstów. Albumowi towarzyszyła kilkudziesięciostronicowa książeczka z tekstami piosenek, ilustrowana materiałem fotograficznym ukazującym ją w obiektywie Tomasza Drzewińskiego.

Już w kilka dni od premiery płyta zdobyła status złotej, a po miesiącu platynowej płyty. Po tak krótkim okresie sprzedaży album okazał się 14. bestsellerem roku, oraz 7. wśród albumów polskich wykonawców, mimo że czołowe stacje radiowe i telewizyjne nie grały pochodzących z niego singli.

W tym samym czasie wzięła udział w sesji zdjęciowej dla miesięcznika „Machina”, która wywołała spore zamieszanie i zainteresowanie. Artystka została ucharakteryzowana na warszawską Syrenkę, co miało służyć odświeżeniu wizerunku symbolu polskiej stolicy. Pomysłodawcą sesji była redakcja „Machiny” i władze miasta Warszawy.

31 grudnia uświetniła swoim występem największy w Polsce plenerowy koncert sylwestrowy, organizowany przez telewizję Polsat w Krakowie. W styczniu 2008 oficjalnie potwierdziła, że planuje trasę koncertową promującą płytę E·K·G, planowała również wydanie płyty DVD z tej trasy. Ostatecznie nie doszło do zapowiadanego tournée i nie licząc sporadycznych koncertów, promocja płyty szybko dobiegła końca.

Sukces płyty E·K·G przełożył się na liczne wyróżnienia dla artystki. Otrzymała nominację do Telekamer w kategorii: Muzyka oraz do Wiktorów 2007 w kategorii: Muzyka i estrada. Zdobyła również dwie nominacje do Superjedynek 2007 w kategoriach: Wykonawca roku (IV miejsce w głosowaniu internautów) i Płyta roku (V miejsce w głosowaniu internautów). Nominowano ją też do nagród Viva Najpiękniejsi oraz Kobieta Roku Glamour 2007.

26 września 2007 roku Edyta Górniak wystąpiła w Teatrze Wielkim w Warszawie w wyjątkowym, uroczystym koncercie o charakterze operowym i klasycznym pod tytułem „Śpiewnik narodowy” ku czci Marii Fołtyn i Stanisława Moniuszki. Koncert był wielkim wydarzeniem artystycznym 2007 roku i był transmitowany na żywo i rejestrowany przez TVP, a zaproszono na niego tylko wąskie grono najwybitniejszych polskich artystów w tym także Ryszarda Morkę, Irenę Santor i Marylę Rodowicz. Edyta Górniak wykonała klasyczny, wyjątkowo trudny utwór Moniuszki pod tytułem „Gwiazdeczka” i otrzymała doskonałe recenzje w tym słynne słowa wybitnej polskiej piosenkarki Ireny Santor: "Pamiętam, jak Edyta Górniak kiedyś śpiewała pieśń Stanisława Moniuszki. Niełatwą. Niepopularną. Zrobiła to tak pięknie, że uważam to za wzorzec. To było z okazji jubileuszu Marii Fołtyn. Arcy, arcymuzykalnie, arcypięknie."Opinia była wielokrotnie cytowana w artykułach prasowych na temat artystki.
Edyta Górniak podczas odsłonięcia gwiazdy w Alei Gwiazd w Opolu (2009)

Po zakończeniu promocji płyty, od marca do listopada 2008 roku Górniak ponownie zasiadała w jury programu „Jak oni śpiewają”, w jego kolejnych dwóch edycjach. W lipcu 2008 zaśpiewała na Festiwalu Top Trendy w Sopocie w koncercie „Top”. Miesiąc wcześniej odmówiła występów na dwóch ważnych w swojej karierze koncertach. Pierwszy miał odbyć się z okazji 15-lecia jej kariery w ramach Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, lecz organizator nie pozwolił jej na wyjście na scenę dopiero po zmroku. Drugi miał być supportem przed koncertem Céline Dion, jednak management Dion nie pozwolił jej wystąpić z zespołem na żywo.

W październiku 2008 w plebiscycie zorganizowanym z okazji 60-lecia EMPiK-u zdobyła dwie statuetki, w kategoriach: Najważniejsza osobowość ostatnich 60 lat oraz Najważniejsza płyta ostatnich 60 lat - za debiutancki album "Dotyk".
Edyta Górniak gościnnie podczas Krajowych Eliminacji do Konkursu Piosenki Eurowizji (2010)

W listopadzie 2008 ponownie w swojej karierze zaśpiewała w filmie, tym razem w polskiej komedii romantycznej "To nie tak jak myślisz, kotku". Wykonała utwór „To nie tak jak myślisz”, do którego zrealizowano teledysk. Piosenka trafiła na playlisty większości radiostacji i muzycznych stacji telewizyjnych, co zdarzyło się po raz pierwszy od blisko sześciu lat, od czasu przeboju „Impossible”. Był to jej pierwszy wielki przebój od tamtego czasu.

Tuż przed Bożym Narodzeniem ukazał się jej pierwszy świąteczny album "Zakochaj się na Święta w kolędach" zawierający 5 kolęd w języku polskim i 5 amerykańskich świątecznych standardów. Płyta była dodatkiem do „Gazety Wyborczej”. Pod koniec 2008 piosenkarka wzięła udział w programie "Ranking gwiazd". Od marca do listopada 2009 była jurorką ostatnich dwóch edycji programu "Jak oni śpiewają".

W kwietniu 2009 zdobyła statuetkę radia ESKA, czyli ESKA Music Award, w kategorii: Przebój roku - za utwór „To nie tak jak myślisz”. W tym samym miesiącu wydała oświadczenie, w którym ogłosiła separację w swoim małżeństwie. W maju zakończyła współpracę z mężem na stanowisku menedżera. W lipcu, w wywiadzie dla magazynu „Viva” ogłosiła koniec swojego związku. Firma EG.Production została w rękach Krupy. Do rozwodu doszło w lutym 2010. 31 grudnia wystąpiła na trzech prestiżowych sylwestrowych koncertach w Warszawie. W Sali Kongresowej dwukrotnie występowała z legendarną orkiestrą BBC Big Band, po czym uświetniła największy plenerowy show sylwestrowy, emitowany przez telewizję Polsat.

W styczniu 2010 rozpoczęła roczną współpracę z byłą menedżerką Dody, Mają Sablewską. Zapowiedziała wówczas obchody jubileuszowego roku kariery. Najpóźniej latem miała wydać nowy album oraz płytę DVD, ogłosiła też rozpoczęcie prac nad własnym musicalem. Zapowiedziała ponadto stworzenie kolejnej własnej firmy, na miejsce EG.Production, która będzie wydawać jej płyty i prowadzić dalszą karierę. Żadnych z tych planów jednak nie zrealizowała. W marcu tego samego roku dostała nominację do nagrody "Viva! Najpiękniejsi" w kategorii: "Najpiękniejsza Polka".

29 maja uczciła swój jubileusz wielkim koncertem "20 piosenek na XX-lecie", podczas festiwalu TOPtrendy w Sopocie. W sierpniu wystąpiła jako gość specjalny festiwalu Bydgoszcz Hit Festiwal 2010. Na obu koncertach po raz pierwszy wykonała na żywo unikatową piosenkę "Never Will I", nagraną na jej pierwszy zagraniczny album i wydaną tylko w Japonii. Od września do listopada brała udział w programie Taniec z gwiazdami razem z Jánem Klimentem, zajmując 3. miejsce. Podczas finałowego odcinka wystąpiła jako gość specjalny, wykonując piosenkę Miley Cyrus, "When I Look At You".
W listopadzie na rynek trafiła nowa wersja kompilacji jej największych przebojów, Złota kolekcja: "Dotyk", uaktualniona o hity z ostatnich lat oraz unikatowy utwór "Never Will I".

W ostatni dzień 2010 uświetniła swoim występem sylwestrowy koncert telewizji publicznej "Sylwester z Dwójką - Imperium gwiazd" we Wrocławiu. Jedną z atrakcji było wspólne wykonanie z Marylą Rodowicz i Beatą Kozidrak, przeboju Creedence Clearwater Revival "Proud Mary", w aranżacji znanej z wykonania Tiny Turner. Zaprezentowała tam również swój premierowy singiel "Teraz, tu", zapowiadający nowy album "My". Teledysk do niego miał premierę 8 czerwca 2011, a wyreżyserowała go sama Górniak. Wcześniej, 22 marca, w Teatrze Wielkim w Warszawie odbył się koncert "Jednego Serca", będący hołdem dla ofiar katastrofy smoleńskiej, podczas którego Górniak wykonała utwór "Nie opuszczaj mnie" z repertuaru Jacquesa Brela.
21 czerwca radiową premierę miał jej następny singiel "On the Run". Teledysk do niego opublikowano 1 sierpnia. 1 lipca na koncercie "Tu Warszawa" z okazji inauguracji polskiej prezydencji w Radzie UE, który odbył się na placu Defilad w Warszawie zaśpiewała przebój Czesława Niemena "Sen o Warszawie".

24 października odbyła się przyspieszona, internetowa premiera piosenki "Oj... kotku", będącej motywem przewodnim do filmu 'Pokaż kotku, co masz w środku". Premierę przyspieszono przez wyciek do sieci jej nieskończonej wersji. Premiera teledysku do tego utworu odbyła się 13 listopada w programie "Dzień Dobry TVN". W listopadzie 2011 dostała kolejną nominację do nagrody "Viva! Najpiękniejsi "w kategorii "Najpiękniejsza Polka".

13 lutego 2012 na oficjalnym kanale YouTube odbyła się premiera jej kolejnego singla z nowej płyty, "Nie zapomnij". Dzień później na rynek trafił długo zapowiadany album My. Artystka zablokowała jednak premierę teledysku ilustrującego nowy singiel, gdyż nie spełnił jej oczekiwań. Od 3 do 31 marca w programie TVP2 "Bitwa na głosy" prowadziła drużynę z Opola. 22 kwietnia w Gdańskiej Ergo Arenie, po raz drugi wystąpiła na wspólnym koncercie z legendarnym tenorem José Carrerasem. Na jego specjalne życzenie zaśpiewała jego ulubioną piosenkę - "My Heart Will Go On" z repertuaru Céline Dion. Wykonała również covery "Nie opuszczaj mnie" oraz "Hallelujah", a w duecie z tenorem, "All I Ask of You" z musicalu "Upiór w operze" i "Moon River" z filmu "Śniadanie u Tiffany'ego".

26 maja podczas festiwalu TOPtrendy 2012 wykonała cover "I Will Always Love You" w hołdzie Whitney Houston. Na piąty singiel promujący album "My" wybrany został taneczny utwór "Consequences", który doczekał się także polskojęzycznej wersji "Co tylko chcesz". Do każdej z wersji powstał inny teledysk.

30 czerwca wokalistka wzięła udział w telewizyjnym koncercie "Sabat Czarownic" w Kielcach, gdzie wykonała m.in. utwór "The Show Must Go On" z repertuaru zespołu Queen. 2 grudnia wystąpiła podczas telewizyjnej gali "Zwykły bohater". Górniak zaśpiewała w towarzystwie orkiestry pod batutą Tomasza Szymusia łącznie cztery utwory, w tym duet z Aleksandrą Kurzak, światowej sławy solistką operową. 18 grudnia w Teatrze Wielkim w Warszawie wystąpiła gościnnie podczas gali 20-lecia Telewizji Polsat, gdzie wykonała "My Heart Will Go On" z repertuaru Celine Dion. W grudniu, we współpracy ze stacją HBO, odbył się uroczysty urodzinowy koncert Górniak, wyemitowany w ostatni dzień 2012 roku. Przedstawiła tam swoje największe przeboje, fragment utworu "Szyby" z musicalu Metro oraz covery takich zespołów jak Bajm ( Co mi Panie dasz) czy The Cure ( Love song).

2 lutego 2013 Górniak wystąpiła podczas gali Miss Polonia 2012, wykonując "Consequences" oraz dwa covery: "Nothing Else Matters" zespołu Metallica i "(You Make Me Feel Like) A Natural Woman" Arethy Franklin, natomiast 11 lutego podczas gali "Viva! Najpiękniejsi" wykonała cover utworu Duffy pt. "Mercy". Od 13-15 lutego z okazji Walentynek piosenkarka publikowała na swoim oficjalnym kanale w serwisie YouTube niespodzianki związane z tym świętem. Było to m.in. wideo zrealizowane do ostatniego, szóstego singla "Sens is" z albumu "My", w którym wykorzystane zostały niepublikowane wcześniej zdjęcia wokalistki, studyjne nagranie coveru "(You Make Me Feel) Like A Natural Woman" oraz fragment "Etiudy Rewolucyjnej", utworu zrealizowanego w ramach Projektu związanego z Muzyką Fryderyka Chopina, do którego tekst napisał Jacek Cygan.

Działalność pozamuzyczna:

W RMF FM czytała razem z Maciejem Stuhrem "Romea i Julię". W 2006 wraz z Borysem Szycem promowała Radio ZET w jego kampanii reklamowej. W 2009 wzięła udział w kampanii ekologicznej, której celem była redukcja emisji dwutlenku węgla i zużycia wody. Kampanię promowało hasło: "Zmień nawyki na dobre, zmień klimat na lepszy". W marcu 2011 została ambasadorką firmy kosmetycznej Soraya, wystąpiła w reklamie podkładu Anti Ageing Make-up Sceniczny. W czerwcu 2012 została twarzą Śląskiego Banku ING i tym samym wystąpiła w reklamie tegoż banku. W ramach spotu nagrała 9 przyśpiewek piłkarskich, w 7 językach - polskim, czeskim, portugalskim, niemieckim, holenderskim, hiszpańskim oraz angielskim ( Wszystkie są na Tekstowie ! ).