Frumpy
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nie mylić z Frumpy (termin).
Frumpy
Origin Hamburg, Niemcy
Gatunki Rock progresywny
Krautrock
Lata aktywne 1970-1972, 1990-1995
Etykiety Philips
Powiązane akty The City Preachers
Atlantis, Randy Pie
Poprzedni członkowie Inga Rumpf (de)
Jean-Jacques Kravetz
Rainer Baumann (de)
Karl-Heinz Schott
Carsten Bohn
Erwin Kama
Thomas (Carola) Kretschmer (de)
Frumpy był niemieckim zespołem progressive rock / krautrock z siedzibą w Hamburgu, który działał w latach 1970-1972 i 1990-1995. Powstały po rozpadzie ludowych rockmanów The City Preachers, Frumpy wydał cztery albumy w latach 1970-1973 i odniósł znaczny sukces komercyjny. Niemiecka prasa uznała ich za najlepszą niemiecką grupę rockową swoich czasów i wokalistkę Ingę Rumpf (de) jako "największy indywidualny talent wokalny" współczesnej niemieckiej sceny rockowej. Rozwiązali się w 1972 roku, mimo że różni członkowie pracowali razem w różnych okresach w ciągu następnych dwóch dekad i ponownie się zjednoczyli w 1989 roku, produkując trzy kolejne albumy w ciągu pięciu lat, po czym ponownie się rozwiązali.
Tworzenie
Wszyscy członkowie zespołu spotkali się jako wykonawcy z pierwszym w Niemczech folkowym zespołem rockowym The City Preachers (de), utworzonym przez Irlandczyka Johna O'Briena-Dockera w Hamburgu w 1965 roku. W 1968 roku zespół podzielił się, z O'Brien-Dockerem i kilkoma innymi członkami zespołu. Piosenkarka Inga Rumpf, charakterystyczna "nie-kobieca" wokalistka często porównywała się z Janis Joplin, nadal używała nazwy zespołu z udziałem perkusisty Udo Lindenberg, wokalistki Dagmar Krause, francuskiego organisty Jean-Jacques'a Kravetza i basisty Karla. Heinz Schott. Wiosną 1969 roku Lindenberg wyjechał na karierę solową i został zastąpiony przez Carstena Bohna, który do listopada tego roku rozczarował się Krause i wezwał zespół do realizacji nowego kierunku twórczego, "połączenia rocka, bluesa, klasyczny, ludowy i psychedeliczny. "
Reformując w marcu 1970 roku jako Frumpy (gra pod nazwiskiem Rumpfa inspirowana widzeniem słowa "frumpy" w katalogu nagrań CBS) nowa linia Rumpfa, Bohna, Kravetza i Schotta zadebiutowała na kwietniowym festiwalu Essen International Pop & Blues 1970, gdzie dwie z ich piosenek "Duty" i "Floating" zostały nagrane i wydane na płycie kompilacji na żywo Pop & Blues Festival '70. Następnie odbyły się kolejne trasy koncertowe we Francji, Niemczech i Holandii, występ na Festiwalu Progressive Pop w Kilonii w lipcu 1970 roku oraz na Open Air Love & Peace Festival w Fehmarn, 6 września 1970 roku.
Nagrania
W sierpniu 1970 roku nagrali swój debiutancki album All Will Be Changed. Aby promować album, zespół wyruszył na pięćdziesięciodniową niemiecką trasę z Spooky Tooth, a także zagrał na automatach wspierających Yes, Humble Pie i Renaissance. Album zyskał zarówno uznanie krytyków, jak i sukces komercyjny.
Początkowo zespół grał bez gitarzysty, co było niezwykłe w gatunku rockowym, a zespół zamiast tego wykorzystał Kravetz'a "Spacey [Hammond] na organy" oraz jego potężny system głośników Leslie Rotating Speaker, urządzenie do modyfikacji dźwięku i modulacji częstotliwości. ] Rumpf powiedział: "Na początku byliśmy szczęśliwi jako kwartet, grałem i komponowałem wyłącznie na gitarze akustycznej, dopiero później zaczęliśmy pisać piosenki, które wzywały do ​​gitary." W 1971 roku, tuż przed zespół zaczął nagrywać swój drugi album, zatytułowany po prostu 2, zrekrutował do składu byłego gitarzystę Sphinx Tusha Rainera Baumanna. Płyta "cięższy i bardziej dojrzały rock progresywny z klasycznymi wydźwiękami w organach Kravetza ([i] od czasu do czasu mellotron)" powtórzyła sukces pierwszego i dała zespołowi hitowy singiel "How the Gipsy Was Born", który stałoby się ich "sygnaturą". Niemiecki magazyn muzyczny Musikexpress nazwał Frumpy'ego najlepszym niemieckim rockowym aktem roku, a Inga Rumpf, różnie opisywaną jako "dymna", "demoniczna" i "rycząca". została uznana przez gazetę krajową Frankfurter Allgemeine Zeitung za "największy indywidualny talent wokalny" niemieckiej sceny rockowej.
Z powodu "różnic muzycznych" Kravetz opuścił zespół na początku 1972 roku, aby pracować z Lindenbergiem i jego Das Panik Orchester, a także nagrać solowy album Kravetz (1972), w którym występowali zarówno Rumpf, jak i Lindenberg. Zastąpił go Frumpy Erwin Kama, który wcześniej grał w Murphy Blend, a Kama pojawia się na kilku utworach na trzecim albumie Frumpy'ego By The Way, usuniętym w połowie nagrania w marcu 1972 roku, kiedy Kravetz ponownie dołączył do zespołu. Baumann wyraził również chęć założenia solowej kariery, a zespół zagrał "pożegnalny koncert" 26 czerwca 1972 r. Z Thomasem Kretschmerem na gitarze. Musikexpress opublikował nekrolog zespołu w sierpniu 1972 roku. Nekrolog zamknął się: "Prosimy Cię, abyś powstrzymał się od przesłania kondolencji, ponieważ wkrótce nim będziesz