KRÓL (Błażej Król) to jednoosobowy fenomen. Najpierw w duecie UL/KR, a obecnie jednoosobowo sprawia, że termin „piosenka poetycka” przestaje się konotować w głowie polskiego słuchacza ze swetrzastym obciachem. Mieszając w jednym sosie elektronikę, ambient i wątki szeroko pojętego indie, tworzy mieszankę jedyną w swoim rodzaju. Na tle tej mieszanki wychwytuje jakąś esencję egzystencjalnej rozterki współczesnego trzydziestolatka – duszę i nerwy potrzaskane przez złe relacje międzyludzkie, jeszcze gorsze narkotyki, codzienny niepokój.