Chevelle - The Clincher

Dotyk
Tylko dla niego jestem w stanie powstać
Jeśli nie on, nigdy już nie wstanę
To są ograniczenia, tego, którego już pochowano
To ciało opuściło duszę
Czy mogliśmy to wiedzieć
Nigdy nie przyczyniłbym się do odkrycia tej prawdy
Ostrożny, by nie zapaść w sen
Teraz, tracąc smak i dotyk
Stając się sino-bladym, pochylając się by przemówić
To ciało opuściło duszę
Ten mózg potrzebuje tlenu
Nie potrafi prześlizgnąć się obok tej pułapki
Jego grobowiec wchłonął mnie aż po brodę
To ciało opuściło duszę

Czy mogliśmy to wiedzieć
Nigdy nie przyczyniłbym się do odkrycia tej prawdy
Jeśli nie miałbym z tego żadnego zysku
Oto co mam do powiedzenia, to powinieneś być ty
Teraz nasyć się [x4] i dotknij
Teraz nasyć [x3] ziemię
Teraz nasyć [x3] ziemię

To wydarzyło się, by nigdy nie zostało zmienione
Duszona w środku, fobia przypatrywała się
Przyniosła chłód i okaleczyła, kończąc to wszystko