Will Tura - Liefde in mineur

En je denkt dat het nooit meer lente wordt
Omdat het winter was toen hij zijn ogen sloot
En dat de tijd nu stil blijft staan
De kou grijpt om zich heen en jij bent veel te moe
Om door te gaan

En je hoopt dat nu gauw het einde komt
Omdat je overal alleen zijn ogen ziet
En elk moment mis je zijn stem
Wat is een leven waard als je wel leven mag
Maar zonder hem

Maar ik geloof het niet, er is niets voorbij
Hij laat je niet alleen, hij is nog hier
En buiten schijnt de zon en als hij met je praten kon
Dan zou hij zeggen : leef nu voor mij

Want je weet hoeveel hij van het leven hield
En hoe hij lachte ook als alles tegenviel
Denk aan zijn handen op je huid
En als de wind je streelt
Spreek dan heel zacht zijn naam
Nog even uit

En ik weet dat het weer lente wordt
En dat hij aan jou dacht toen hij zijn ogen sloot
Denk aan zijn handen in jouw schoot
Want wat je voelde toen
Is sterker dan de dood
Veel sterker dan de dood !