Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Łona
Popularne teksty
Łona - A dokąd to
A dokąd to
Tekst dodał(a): martoosia
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Garrry
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Anonymous00
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Jechałem wśród innych, jak każdy inny, taki w ten dzień
autobusem o kolorystyce prostej - jeno biel i czerwień.
Stary Ikarus z długoletnią historią,
z oknami, w których brak szyb ktoś zamaskował folią.
Miejsc 69, pasażerów 312.
Doprawdy nie wiem jakim cudem taki tłum wlazł tu.
Ja grzecznie w środku tej zbieraniny chorej
stałem i kurczowo trzymałem się za poręcz.
Przez okno było widać, choć brud widok nieco przyćmił,
10 innych autobusów o podobnej kondycji.
Choć nadwozia w innych kolorach,
to na tych bezdrożach, koła skrzętnie
toczyły się wszystkim w równym tempie
A co gorsza – można głową w mur bić,
ale to równe tempo, było tempem żółwim.
Pasażerów wkurwił najwidoczniej taki pośpiech,
bo najodważniejszy z nich do kierowcy podszedł
i rzekł: Panie, pasażerowie chcą wiedzieć
co jest grane, że tak powolutku pan jedziesz?
Wiesz pan, ja jeszcze po dobroci, ale zaraz będzie tu "Ogniem i Mieczem"
Więc co się pan tak strasznie wleczesz?
Kierowca nie spodziewał się takich odwiedzin,
lecz po dłuższym milczeniu, raczył udzielić odpowiedzi,
którą przytoczę w drugiej zwrotce, bo przedtem,
cały autobus śpiewał refren:
Ref.
Nie pamięta nikt dokąd,
ale pasażerów ogół
chciałby żeby szybciej jechał ten autobus,
choć żeby zwolnić niektórzy mają pokusę,
a wszyscy jedziemy tym samym autobusem x2
2
Panie pasażer, wiem że osiągi mamy mało ambitne,
ale ja tym rzęchem tu więcej nie wytnę.
Pytający posmutniał, lecz ożywił się kierowca.
Ale, ale, słuchaj tu panie kochany – jest opcja.
Po pokonaniu kilometrów paru
jest parking, a tam 15 zajebistych autokarów.
Wszystko na niebiesko w białe gwiazdki.
Ale gdzie ta opcja?
Jak to gdzie – dołączymy do tej piętnastki.
Oni tam mają warsztat pełen sprzętów wszelkich.
Przejrzą silnik, naprawią hamulce, wymienią uszczelki.
Panie pasażer idź pan innym to powiedzieć,
że wymienią szyby i zrobią renowację siedzeń.
Wieść poszła w ludzi i stała się piękna rzecz tu,
bo propozycję napraw poparła większość, lecz wśród
ogólnej aprobaty, uwagę moją przykuł
jęk wydawany przez kolektyw sceptyków.
Najpierw cicho, później coraz głośniej,
żeby potem przerodzić się w zorganizowany protest.
Ooo. Z tymi siedzeniami toś pan za daleko zaszedł.
Co z tego że są brudne? Ważne że są nasze.
To jest nasz silnik i to są nasze koła
Jechać szybciej? – tak ale nie na obcych podzespołach.
I rozgorzał spór między gotowymi do współpracy,
a tymi którzy wolą suwerennie się ślimaczyć.
I kłócą się zamiast iść ku porozumieniom,
a tu naprawdę najwyższy czas na remont.
Ref.
Nie pamięta nikt dokąd,
ale pasażerów ogół
chciałby żeby szybciej jechał ten autobus,
choć żeby zwolnić niektórzy mają pokusę,
a wszyscy jedziemy tym samym autobusem x2
autobusem o kolorystyce prostej - jeno biel i czerwień.
Stary Ikarus z długoletnią historią,
z oknami, w których brak szyb ktoś zamaskował folią.
Miejsc 69, pasażerów 312.
Doprawdy nie wiem jakim cudem taki tłum wlazł tu.
Ja grzecznie w środku tej zbieraniny chorej
stałem i kurczowo trzymałem się za poręcz.
Przez okno było widać, choć brud widok nieco przyćmił,
10 innych autobusów o podobnej kondycji.
Choć nadwozia w innych kolorach,
to na tych bezdrożach, koła skrzętnie
toczyły się wszystkim w równym tempie
A co gorsza – można głową w mur bić,
ale to równe tempo, było tempem żółwim.
Pasażerów wkurwił najwidoczniej taki pośpiech,
bo najodważniejszy z nich do kierowcy podszedł
i rzekł: Panie, pasażerowie chcą wiedzieć
co jest grane, że tak powolutku pan jedziesz?
Wiesz pan, ja jeszcze po dobroci, ale zaraz będzie tu "Ogniem i Mieczem"
Więc co się pan tak strasznie wleczesz?
Kierowca nie spodziewał się takich odwiedzin,
lecz po dłuższym milczeniu, raczył udzielić odpowiedzi,
którą przytoczę w drugiej zwrotce, bo przedtem,
cały autobus śpiewał refren:
Ref.
Nie pamięta nikt dokąd,
ale pasażerów ogół
chciałby żeby szybciej jechał ten autobus,
choć żeby zwolnić niektórzy mają pokusę,
a wszyscy jedziemy tym samym autobusem x2
2
Panie pasażer, wiem że osiągi mamy mało ambitne,
ale ja tym rzęchem tu więcej nie wytnę.
Pytający posmutniał, lecz ożywił się kierowca.
Ale, ale, słuchaj tu panie kochany – jest opcja.
Po pokonaniu kilometrów paru
jest parking, a tam 15 zajebistych autokarów.
Wszystko na niebiesko w białe gwiazdki.
Ale gdzie ta opcja?
Jak to gdzie – dołączymy do tej piętnastki.
Oni tam mają warsztat pełen sprzętów wszelkich.
Przejrzą silnik, naprawią hamulce, wymienią uszczelki.
Panie pasażer idź pan innym to powiedzieć,
że wymienią szyby i zrobią renowację siedzeń.
Wieść poszła w ludzi i stała się piękna rzecz tu,
bo propozycję napraw poparła większość, lecz wśród
ogólnej aprobaty, uwagę moją przykuł
jęk wydawany przez kolektyw sceptyków.
Najpierw cicho, później coraz głośniej,
żeby potem przerodzić się w zorganizowany protest.
Ooo. Z tymi siedzeniami toś pan za daleko zaszedł.
Co z tego że są brudne? Ważne że są nasze.
To jest nasz silnik i to są nasze koła
Jechać szybciej? – tak ale nie na obcych podzespołach.
I rozgorzał spór między gotowymi do współpracy,
a tymi którzy wolą suwerennie się ślimaczyć.
I kłócą się zamiast iść ku porozumieniom,
a tu naprawdę najwyższy czas na remont.
Ref.
Nie pamięta nikt dokąd,
ale pasażerów ogół
chciałby żeby szybciej jechał ten autobus,
choć żeby zwolnić niektórzy mają pokusę,
a wszyscy jedziemy tym samym autobusem x2
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieI was travelling among others, on that day like every other
by bus of simple colour scheme – nothing but white and red.
An old Ikarus with a long story,
with windows in which someone has covered the lack of panes with foil.
Seats 69, passengers 312.
I truly don’t know how on earth such a crowd got in here.
I ,politely in the middle of that sick mixed lot
was standing and holding on tightly to a railing.
You could see through the window, though the sight was slightly dimmed by dirt,
10 more buses of similar condition.
Though their bodyworks of different colours,
their wheels rolled in a steady pace through the wilderness
And what’s worse – you could hit a brick wall with your head,
yet that steady pace was still a snail’s pace.
The passengers became clearly pissed off with such a hurry,
as the most courageous of them approached the driver
and said: Man, the passengers want to know what's going on, why are driving so slowly?
You know, I'm still peaceful, but there’s gonna be “With Fire and Sword” here any time
So tell me why you are dragging along so terribly?
The driver didn’t expect such a visit,
but after a longer silence, he bothered to reply, which I’ll quote in the second stanza, as previously the whole bus was singing the chorus:
Chorus
No-one remembers where to,
yet all of the passengers
would like the bus to go faster,
though some of them are tempted to slow down
yet we are all on the same bus
x2
2
Mr. passenger, I know that our performance is not too ambitious ,
but I won’t go any faster with this banger.
The passenger became sad, but the driver
livened up.
Wait, wait a minute listen mister – there’s an option here.
After covering a few kilometres
there’s a car park, and 15 fanfuckingtastic couches there.
Everything blue-painted white-star-spangled.
But where’s the option?
What do you mean where – we shall join that fifteen.
They have a garage full of all equipment there.
They will check the engine, fix the brakes, change the gaskets.
Dear passenger go and tell that to the others, that they will change the panes and renovate the seats.
So the news spread among the people and a beautiful thing happened here,
as the proposal of repairs was supported by most of the passengers, yet among
general approval, my attention was grabbed by the groan of the collective of sceptics .
First quietly, then more and more loudly,
then for it to turn into an organized protest.
Ooo. With those seats you have gone too far.
So what that they are dirty? It’s important they are ours.
It’s our motor and our wheels
Go faster? – OK but not with foreign components.
And the dispute flared up between those ready to co-operate,
and those who prefer to sovereignily move at a snail’s pace.
And they keep arguing instead of going towards agreements.
And it's a high time for a major overhaul here.
Chorus
No-one remembers where to,
yet all of the passengers
would like the bus to go faster,
though some of them are tempted to slow down
yet we are all on the same bus
by bus of simple colour scheme – nothing but white and red.
An old Ikarus with a long story,
with windows in which someone has covered the lack of panes with foil.
Seats 69, passengers 312.
I truly don’t know how on earth such a crowd got in here.
I ,politely in the middle of that sick mixed lot
was standing and holding on tightly to a railing.
You could see through the window, though the sight was slightly dimmed by dirt,
10 more buses of similar condition.
Though their bodyworks of different colours,
their wheels rolled in a steady pace through the wilderness
And what’s worse – you could hit a brick wall with your head,
yet that steady pace was still a snail’s pace.
The passengers became clearly pissed off with such a hurry,
as the most courageous of them approached the driver
and said: Man, the passengers want to know what's going on, why are driving so slowly?
You know, I'm still peaceful, but there’s gonna be “With Fire and Sword” here any time
So tell me why you are dragging along so terribly?
The driver didn’t expect such a visit,
but after a longer silence, he bothered to reply, which I’ll quote in the second stanza, as previously the whole bus was singing the chorus:
Chorus
No-one remembers where to,
yet all of the passengers
would like the bus to go faster,
though some of them are tempted to slow down
yet we are all on the same bus
x2
2
Mr. passenger, I know that our performance is not too ambitious ,
but I won’t go any faster with this banger.
The passenger became sad, but the driver
livened up.
Wait, wait a minute listen mister – there’s an option here.
After covering a few kilometres
there’s a car park, and 15 fanfuckingtastic couches there.
Everything blue-painted white-star-spangled.
But where’s the option?
What do you mean where – we shall join that fifteen.
They have a garage full of all equipment there.
They will check the engine, fix the brakes, change the gaskets.
Dear passenger go and tell that to the others, that they will change the panes and renovate the seats.
So the news spread among the people and a beautiful thing happened here,
as the proposal of repairs was supported by most of the passengers, yet among
general approval, my attention was grabbed by the groan of the collective of sceptics .
First quietly, then more and more loudly,
then for it to turn into an organized protest.
Ooo. With those seats you have gone too far.
So what that they are dirty? It’s important they are ours.
It’s our motor and our wheels
Go faster? – OK but not with foreign components.
And the dispute flared up between those ready to co-operate,
and those who prefer to sovereignily move at a snail’s pace.
And they keep arguing instead of going towards agreements.
And it's a high time for a major overhaul here.
Chorus
No-one remembers where to,
yet all of the passengers
would like the bus to go faster,
though some of them are tempted to slow down
yet we are all on the same bus
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (3):