Дмитрий Колдун - Пёс бродячий

Na długo zapanowała cisza,
A z twoich oczu powiewa chłodem,
Odszukać w nich ciepło — to bez sensu,
One już nie pałają żarem

Ty odchodzisz, nie oglądasz się,
Jedynie włosy czochra wiatr,
Dzisiejszego wieczoru
Zaczyna padać deszcz, nastała jesień

Ja biegnę za tobą, za tobą
Tak jak bezpański pies,
I przemókł całkiem do suchej nitki
Na deszczu mój garnitur Versace ¹

Lecz ja biegnę za tobą, za tobą,
Inaczej ja nie potrafię,
Choć jestem świadom, że dla ciebie
Jestem po prostu bezpańskim psem

Jestem świadom, że to jest głupie,
Jednak ja nie przestaję wierzyć,
I liczyć na to, że nikt
Nie będzie w stanie ci mnie zastąpić

Jestem świadom, że jestem niepotrzebny,
I któregoś dnia stracę trop,
Lecz, póki co ja ganiam za tobą po kałużach, —
Gdzie ty jesteś, gdzie ty jesteś

Ja biegnę za tobą, za tobą
Tak jak bezpański pies,
I przemókł całkiem do suchej nitki
Na deszczu mój garnitur Versace

Lecz ja biegnę za tobą, za tobą,
Inaczej ja nie potrafię,
Choć jestem świadom, że dla ciebie
Jestem po prostu bezpańskim psem

Ty nie dogonisz czasu,
Nie da się już tego znieść,
Tych wspomnień, tego jak u nas
Wszystko wyglądało pięknie

Jedynie krople z nieba,
Tylko one spadają na me dłonie,
Ja zawsze będę pamiętał o tym,
W jaki sposób cię dotykałem

Ja biegnę za tobą, za tobą
Tak jak bezpański pies,
I przemókł całkiem do suchej nitki
Na deszczu mój garnitur Versace

Lecz ja biegnę za tobą, za tobą,
Inaczej ja nie potrafię,
Choć jestem świadom, że dla ciebie
Jestem po prostu bezpańskim psem