Aʒur - Deszcz

Ulica zalana rosą z nieba wygląda zza okna nieśmiale
Kusi mnie by zostać na stałe, w domu, sam, gdy termometr ma skale małe
Ostatnia wiadomośc napisana wczoraj sam chciałem, odepchnać poraz kolejny
Lecz zapomniałem jak marnie przeżywam przerwy
Woda mnie otacza przygniata mnie stres i stwarza pewne
Sytuacje gdzie nie pomaga jedynie użycie kałamaża i pióra
Tut aj trzeba mieć silne spojówki w razie jakby się zdarzył przeciek
W chmurach - głową, duchem sześć stóp pod ziemią, ale
Fura - rozjeżdża moje myśli, powoduje przełom
Chciałem mieć spokój i przyszłość, nie mam ani jednego
Zastałem pokój i szybko zlewam łzy patrząc na niebo

Powódź, zalane ulice
Ciekawe że tylko ja je widzę
Inni się pławią, ja duszę się pod głowę
Nie wchodzi się suchym na głęboką wodę
Susza, beton rozgrzany
Pogłos słyszany gdy ty i cztery ściany
Dywagujecie o tym czy lepiej jest mieć złe plany
Czy nigdy w życiu nie móc powiedzieć że coś mamy
(x2)

Nie ma co, odbija się słowo Boże o ściany i może powróci kiedyś
Cień mnie śledzi, sąsiedzi mają spokój od ciąglych odpowiedzi sopranem
"ja ciebie też", leżysz
Okno zamkniete, duszę się suszę, pęknę kiedyś, jak ziemia kruszę się na zniszczonych i nieżyznych polach, muszę jeszcze zobacyzć jaka moja rola
Duchy przeszłosci mnie gonią pobieżnie, hyżo mnie łapią za pięty
Gdy śpię znów, to nie sam jestem, przytulony do kołdry układam znów język
W jej imię
Wolna i czysta
Jej imię
Zbrodnia ojczysta
Jej imię
Żądam by przyznał się
Jej imię
Kto gra to gwizda mnie

Jeśli miałeś nadzieje na przyszłość zobaczymy czy ją będziesz chcieć
Kiedy zaświeci szybko, momentalnie później spadnie deszcz
Jeśli męczy cię, że nie masz już komu powiedzieć, że ci zależy
Zobaczysz deszcz, potem powódź i suszę i pytasz mnie czemu nie wierzę

Świat jest cyklem
Porażek i szczęścia, ja muszę czekać na to drugie
Gdy ty znów raczysz się szlugiem
Ja ubieram bluzę, wychodząc wołam
Świat jest cyklem
Który zaczyna się od nowa