Adam Aston - Choć wiem, że powiesz mi nie

Myślę, że dzisiaj najlepiej uczynię
Gdy spytam po prostu tu cię
Wiem wprawdzie, co mi możesz rzec
Jednak zapytać chcę

Wolę znać prawdę najbardziej okrutną
Niż znosić niepewność znów
Będzie mi smutno,
Ale mam dość już snów

Choć wiem, że powiesz mi nie
Choć serce dobrze to wie
To jednak jeszcze raz
Zapytać chcę, czy kochasz mnie

Choć treść twych słów z góry znam
Sam sobie zadać chcę kłam
Niech złudy jasny promień
W życiu choć na chwilę mam

A zresztą, któż przewidzieć
Może twoich myśli treść
Bo nawet mówiąc nie,
Tem słowem może także zwieść

Choć wiem, że powiesz mi nie
Choć serce dobrze to wie
To jednak jeszcze raz zapytać chcę
Czy kochasz mnie

Któż może pojąć głąb duszy kobiety
Zrozumieć jej cały sens
Często spojrzeniem zwodzi nas
Spoza spuszczonych rzęs

Oczy jej mówią, że pragnie, że kocha
Choć słowa znów przeczą im
Słowo, rzecz płocha
Chcę wierzyć oczom twym

Choć wiem, że powiesz mi nie
Choć serce dobrze to wie
To jednak jeszcze raz
Zapytać chcę, czy kochasz mnie

Choć treść twych słów z góry znam
Sam sobie zadać chcę kłam
Niech złudy jasny promień
W życiu choć na chwilę mam

A zresztą, któż przewidzieć
Może twoich myśli treść
Bo nawet mówiąc nie,
Tym słowem może także zwieść

Choć wiem, że powiesz mi nie
Choć serce dobrze to wie
To jednak jeszcze raz zapytać chcę
Czy kochasz mnie