Adastreia - Emersi

Uwięziony łańcuchami, które trzymają mnie w cieniu dnia.
Próbowałam, tak trudno znaleźć sposób.
Trzymać w nadziei, wiary i tajemnicy.
Próbowałeś zniewolić moja duszę wspomnieniami.

Uwolnij mnie od twych płonących oczy i myśli zmęczonych
Uwolnij mnie od okrucieństwa twojego serca.

Przeciągnięty w dół do otchłani twej rozpaczy
Złudzenia wymuszają na mnie samotność
Trucizna-pragnienie przypala moje serce
Osłabiające zdanie, moje zaufanie moja nadzieja odchodzi.

Uwolnij mnie od twych płonących oczy i myśli zmęczonych
Uwolnij mnie od okrucieństwa twojego serca.

Zimne spojrzenie tęsknoty twoich oczu ciągnie mnie pod.
Wznoszący się nad przypływem.
Aby się nie poddać.
Trzymając tajemnicy.
Przytrzymany, przez twoją obsesję strach odzwierciedlany w morzu wieczności.
Uwolnij mnie, wypuść mnie, pozwól mi być.

Zaplątane w sztormach twojej przyzwoitości,
Ty długo poświęcałeś moje życie dla swojej intencji
Złośliwość z bezdusznych obietnic
Trzymasz w ręku losy, które nie będą (spełniane)

Uwolnij mnie od twych płonących oczy i myśli zmęczonych
Uwolnij mnie od okrucieństwa twojego serca.

Zimne spojrzenie tęsknoty twoich oczu ciągnie mnie pod.
Przytrzymany, przez twoją obsesję strach odzwierciedlany w morzu wieczności.
Uwolnij mnie, wypuść mnie, pozwól mi być.

Wiązało mnie do wykopów swojego świata,
przeganiając nadzieję o odejściu.

Zimne spojrzenie tęsknoty twoich oczu ciągnie mnie pod.
Wznoszący się nad przypływem.
Aby się nie poddać.
Trzymając tajemnicy.
Przytrzymany, przez twoją obsesję strach odzwierciedlany w morzu wieczności.
Uwolnij mnie, wypuść mnie, pozwól mi być.