Alexander Stewart - Reflection

Idę szybko.
Trzymam głowę nisko.
Więc nie widzę siebie.
W każdym sklepie Windows.

Bo wiem, że nikt inny tego nie zauważy.
Jak bardzo staram się sobie z tym poradzić.
Ukrywając mnie wszystkich na widoku.
Kiedy umieram w środku

Wczołgam się w skórę.
Odkąd byłem dzieckiem, to było tak.
Nie wiem co to jest.
Wszystkie moje kości i wszystkie ubrania nie pasują.
Straciłem całe swoje samouczucie.
Próbowałem wszystkiego, ale nic nie pomaga.
Część mnie.
Ciekawe, kim będę
Gdybym nie nienawidził swojej refleksji

To jak moje ciało.
Ciągle rzuca ciosami, jak mnie drwi.
Zmiany i mówienie, że mnie nie chce.
Czekając w lustrze na żal.

Wiem, że nikt inny tego nie zauważy.
Jak bardzo staram się sobie z tym poradzić.
Ukrywając mnie wszystkich na widoku.
Kiedy umieram w środku

Wczołgam się w skórę.
Odkąd byłem dzieckiem, to było tak.
Nie wiem co to jest.
Wszystkie moje kości i wszystkie ubrania nie pasują.
Straciłem całą swoją samouczucie.
Próbowałem wszystkiego, ale nic nie pomaga.
Część mnie.
Ciekawe, kim będę
Gdybym nie nienawidził swojej refleksji

Gdybym nie nienawidził swojej refleksji
To moja śmierć.
Części, których nienawidzę, są wszystkim, co widzę.
Czy zawsze będę dla siebie wrogiem?

Wczołgam się w skórę.
Odkąd byłem dzieckiem, to było tak.
Nie wiem co to jest.
Dlaczego moje kości i ubrania nie pasują?