Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Alphaville
Popularne teksty
Alphaville - Eternally Yours
Eternally Yours
Tekst dodał(a): krzada1956
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): translatorAI
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): krzada1956
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Who will believe my verse in time to come
If it were filled with your most high deserts
Though yet it is
But as a tomb which hides your life and shows not
Half your parts
If I could write the beauty of your eyes
And in my verses number all your grace
The age to come would say this poet lies
Such a beauty never touched an earthly face
I'm eternally yours
Eternally yours
Dying with my time
Forever in my song
Eternally yours
Eternally yours
Eternally yours
So if my papers yellowed with their age
Be scorned like old men of less truth than tongue
And your true rights be termed a poet's rage
In the stretched metre of an antique song
But were some child of yours alive that time
You should live twice in it and in my rhyme
A woman's face by nature's own hand drawn
The master-mistress of my fervidness
I'm eternally yours
Eternally yours
Dying with my time
Forever in my song
As an unperfect actor on the stage
Or some fierce beast replete with too much rage
So I, for fear of trust
Forget to say the perfect ceremony of love's rite
Looking at darkness as blind people do
Only my soul's imaginary sight
Presents your shadow to my sightless view
Just like a jewel hung in blackest night
I'm eternally yours
Eternally yours
Dying with my time
Forever in my song
Eternally yours
Eternally yours
Eternally yours
My mirror won't persuade me I am old
As long as youth and you are of one date
But when in you time's furrows I behold
Then it is time to anticipate death
For all that beauty that does cover you
Is but the seemly raiment of my heart
Which in your breast does live as yours in me
How can I then be older than you are
I'm eternally yours
Dying with my time
Forever in my song.
If it were filled with your most high deserts
Though yet it is
But as a tomb which hides your life and shows not
Half your parts
If I could write the beauty of your eyes
And in my verses number all your grace
The age to come would say this poet lies
Such a beauty never touched an earthly face
I'm eternally yours
Eternally yours
Dying with my time
Forever in my song
Eternally yours
Eternally yours
Eternally yours
So if my papers yellowed with their age
Be scorned like old men of less truth than tongue
And your true rights be termed a poet's rage
In the stretched metre of an antique song
But were some child of yours alive that time
You should live twice in it and in my rhyme
A woman's face by nature's own hand drawn
The master-mistress of my fervidness
I'm eternally yours
Eternally yours
Dying with my time
Forever in my song
As an unperfect actor on the stage
Or some fierce beast replete with too much rage
So I, for fear of trust
Forget to say the perfect ceremony of love's rite
Looking at darkness as blind people do
Only my soul's imaginary sight
Presents your shadow to my sightless view
Just like a jewel hung in blackest night
I'm eternally yours
Eternally yours
Dying with my time
Forever in my song
Eternally yours
Eternally yours
Eternally yours
My mirror won't persuade me I am old
As long as youth and you are of one date
But when in you time's furrows I behold
Then it is time to anticipate death
For all that beauty that does cover you
Is but the seemly raiment of my heart
Which in your breast does live as yours in me
How can I then be older than you are
I'm eternally yours
Dying with my time
Forever in my song.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie przez AI:
Pokaż tłumaczenieKto uwierzy w moje wiersze w przyszłości,
Gdyby były wypełnione twoimi najwyższymi zasługami,
Choć teraz są
Jak grób, który skrywa twoje życie i nie ukazuje
Połowy twoich zalet.
Gdybym mógł opisać piękno twoich oczu
I w moich wierszach zliczyć całą twoją wdzięk,
Przyszłe pokolenia mówiłyby, że ten poeta kłamie,
Taka uroda nigdy nie zdobiła ziemskiego oblicza.
Na zawsze twój,
Na zawsze twój,
Umierający z moim czasem,
Na zawsze w mojej pieśni,
Na zawsze twój.
Na zawsze twój.
Na zawsze twój.
A jeśli moje pergaminy, pożółkłe z wiekiem,
Byłyby wyszydzane jak starcy, mniej prawdziwi niż ich język,
A twoje prawdziwe prawa nazwane gniewem poety
W rozciągniętym metrze starożytnej pieśni.
Ale gdyby jakieś dziecię twoje żyło wtedy,
Żyłbyś podwójnie w nim i w moim wierszu.
Kobieca twarz rysowana ręką natury,
Pan-mistrz mojego zapału.
Na zawsze twój,
Na zawsze twój,
Umierający z moim czasem,
Na zawsze w mojej pieśni.
Jak niedoskonały aktor na scenie
Albo dzikie zwierzę przepełnione zbyt dużym gniewem,
Tak i ja, z obawy przed zaufaniem,
Zapominam wyrazić doskonałą ceremonię miłości.
Patrząc na ciemność jak ludzie niewidomi,
Tylko wyobraźnia mojej duszy
Przedstawia twój cień mojemu niewidomemu wzrokowi,
Jak klejnot zawieszony w najczarniejszej nocy.
Na zawsze twój,
Na zawsze twój,
Umierający z moim czasem,
Na zawsze w mojej pieśni,
Na zawsze twój.
Na zawsze twój.
Na zawsze twój.
Moje lustro nie przekona mnie, że jestem stary,
Dopóki młodość i ty macie ten sam czas,
Ale gdy w tobie dostrzegam bruzdy czasu,
Wtedy czas przewidywać śmierć.
Bo całe to piękno, które cię okrywa,
Jest jedynie stosownym strojem mojego serca,
Które w twojej piersi żyje jak twoje we mnie.
Jak więc mogę być starszy od ciebie?
Na zawsze twój,
Umierający z moim czasem,
Na zawsze w mojej pieśni.
Gdyby były wypełnione twoimi najwyższymi zasługami,
Choć teraz są
Jak grób, który skrywa twoje życie i nie ukazuje
Połowy twoich zalet.
Gdybym mógł opisać piękno twoich oczu
I w moich wierszach zliczyć całą twoją wdzięk,
Przyszłe pokolenia mówiłyby, że ten poeta kłamie,
Taka uroda nigdy nie zdobiła ziemskiego oblicza.
Na zawsze twój,
Na zawsze twój,
Umierający z moim czasem,
Na zawsze w mojej pieśni,
Na zawsze twój.
Na zawsze twój.
Na zawsze twój.
A jeśli moje pergaminy, pożółkłe z wiekiem,
Byłyby wyszydzane jak starcy, mniej prawdziwi niż ich język,
A twoje prawdziwe prawa nazwane gniewem poety
W rozciągniętym metrze starożytnej pieśni.
Ale gdyby jakieś dziecię twoje żyło wtedy,
Żyłbyś podwójnie w nim i w moim wierszu.
Kobieca twarz rysowana ręką natury,
Pan-mistrz mojego zapału.
Na zawsze twój,
Na zawsze twój,
Umierający z moim czasem,
Na zawsze w mojej pieśni.
Jak niedoskonały aktor na scenie
Albo dzikie zwierzę przepełnione zbyt dużym gniewem,
Tak i ja, z obawy przed zaufaniem,
Zapominam wyrazić doskonałą ceremonię miłości.
Patrząc na ciemność jak ludzie niewidomi,
Tylko wyobraźnia mojej duszy
Przedstawia twój cień mojemu niewidomemu wzrokowi,
Jak klejnot zawieszony w najczarniejszej nocy.
Na zawsze twój,
Na zawsze twój,
Umierający z moim czasem,
Na zawsze w mojej pieśni,
Na zawsze twój.
Na zawsze twój.
Na zawsze twój.
Moje lustro nie przekona mnie, że jestem stary,
Dopóki młodość i ty macie ten sam czas,
Ale gdy w tobie dostrzegam bruzdy czasu,
Wtedy czas przewidywać śmierć.
Bo całe to piękno, które cię okrywa,
Jest jedynie stosownym strojem mojego serca,
Które w twojej piersi żyje jak twoje we mnie.
Jak więc mogę być starszy od ciebie?
Na zawsze twój,
Umierający z moim czasem,
Na zawsze w mojej pieśni.
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Marian Gold / William Shakespeare Edytuj metrykę |
|---|---|
| Muzyka: |
Marian Gold / Martin Lister / Sebastian Komor |
| Rok wydania: |
2022 |
| Wykonanie oryginalne: |
Alphaville (2022) |
| Płyty: |
1/ LP-vinyl x3: Alphaville - Eternally Yours, 2022 (Edel:Kultur/Neue Meister, 0302716NM - Europa); |
Komentarze (0):