Andrzej Bogucki - Maria

Gdy się dzionek ku zmierzchowi skłania
Wnet telefon u mnie się rozdzwania
"Proszę Marię" - mówią głosy czyjeś
"Marię? Jaką Marię?" - "No, Mariję"
Przeważają zaś wśród głosów onych
Miodne i głębokie barytony
Doloroso albo allegretto:
"Mario" lub też "Czy to ty, Marietto?"

Nim wyjaśnię, że to jest pomyłka
To wysłuchać muszę wyznań i łkań
Albo znów wprost pogróżek szczerych:
"A pan kto? Co robisz pan u Mary?"
Chociaż nie znam Marioli wcale
Wiem już, że to ktoś jest pełen zalet
Że to jest wcielenia tęsknot wariant
Że już dla mnie też jest kimś ta Maria

O Marietto, Marioara, o Marija
Tyś to strzałą jest Amora, co przebija
Jak cię szukać, gdzie zobaczyć
Wyznać, że miłości zaczyn
I zarzewie jej dla ciebie się rozwija?
O Marija, o Marietta, Mary, Maria
To dla ciebie canzonetta, dla cię aria
Wszystkie chóry, filharmonie
Serca dzwon bijący w skronie
Serca dzwon i... i ja

Już monterzy byli u mnie, ale
Jam niczego dotknąć nie dał wcale
No bo... niech usuną mi awarię -
Bez pomyłek tych ja stracę Marię
I to dobrze, żem się tak zachował
Bo dzwoniła dziś międzymiastowa
Ktoś w słuchawkę wołał ostrym tonem:
"Między nami, Mario, już skończone"

Nie wychodzę teraz więc z mieszkania
Drżę, gdy znów telefon się rozdzwania
Może któryś z innych barytonów
Też użyje słów tych oraz tonu
Lżej na sercu się zrobiło mi, że
O jednego mi już jest Marii bliżej
Ostatniemu wkrótce więc wygarnę:
"A pan po co prosi moją Marię?"

O Marietto, Marioara, o Marija
Tyś to strzałą jest Amora, co przebija
Gdy cię ujrzę, gdy zobaczę
Barytonów ci wybaczę
Bo ci miodni są niegodni ciebie nijak
O Marija, o Marietta, Mary, Maria
To dla ciebie canzonetta, dla cię aria
Wszystkie chóry, filharmonie
Serca dzwon bijący w skronie
Serca dzwon i... i ja

O Marija, o Marietta, Mary, Maria
To dla ciebie canzonetta, dla cię aria
Wszystkie chóry, filharmonie
Serca dzwon bijący w skronie
Serca dzwon i... i ja