Andrzej Poniedzielski - To już tyle tyle lat

to już tyle, tyle lat
jak do życia się przymierzam
nie wiem nic nie umiem nic
a zamierzam a zamierzam

kreślę znów południk Greenwich
i od nowa włączam czas
i jak dziecko na huśtawce
wołam - Panie - jeszcze raz

jeszcze raz, jeszcze raz
niech napełni się klepsydra piaskiem gwiazd
i niech kosmos się odwróci do mnie słońcem
zanim coś, coś się znowu zacznie kończyć
jeszcze raz, jeszcze raz

to już tyle, tyle lat
mojej cichej spółki z losem
a nie zgadza mi się wciąż
ilość zim z ilością wiosen

kreślę znów południk Greenwich
i od nowa włączam czas
i jak dziecko na huśtawce
wołam - Panie - jeszcze raz

jeszcze raz, jeszcze raz, jeszcze raz
niech napełni się klepsydra piaskiem gwiazd
i niech kosmos się odwróci do mnie słońcem
zanim coś, coś się znowu zacznie kończyć
jeszcze raz, jeszcze raz

i niech kosmos się odwróci do mnie słońcem
zanim coś, coś się znowu zacznie kończyć
jeszcze raz, jeszcze raz