Ania Szarmach - To nieprawda

To nieprawda, że nie mam serca, nie
z dystansem przecież do twarzy mi jest
To nieprawda, że nie mam duszy, nie
to zaleta przecież, że wiem, czego chcę

Musisz przyznać, że wyobraźnię dobrą mam
ja wśród przytomnych wszystkie zmysły wyostrzone mam
dlatego czasem mówisz o mnie: zbyt pojętna jest
i nie pozwalasz, by skrzydła czułości rozpostarły się

To nieprawda, że...

Bywa, że drobiazg z równowagi wyprowadza mnie
w ataku złości niewybredne słowo rzuca się
po śmiałej burzy wyrok dla mnie zbyt surowy masz
nie chcesz zrozumieć, że w taki sam sposób moja miłość trwa

To nieprawda, że...

Czy zawsze musi to wyglądać w ten sposób,
że panna zawieszona u męskiego boku
nie ma kompletnie nic do powiedzenia?
Czy to naprawdę męską samoocenę zmienia?
A może sekret jeszcze w innym miejscu tkwi -
- utarte ścieżki, wychowanie, chęć wygody
subtelność przecież w pierwszych ciosach łatwiej zbić -
- wybór partnerki w tym przypadku bywa oczywisty
Ta, którą zatem będzie mówić z podniesioną głową
rzadko zachwycić może byle kogo
zawiesi oko na niej zwykle zaciekawiony
z podwójną naturą uświadomiony
chętny od zaraz, aby rozgryźć, co nieodgadnione
wyzwaniem tym będzie zauroczony
dla śmiałka zatem: brawa, miłe panie!
Alert dla zmysłów i umysłów nieprzerwanie!

To nieprawda, że...