Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Antonia aus Tirol
Popularne teksty
Antonia aus Tirol - Der Raum des Schweigens
Der Raum des Schweigens
Tekst dodał(a): Greffd
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Greffd
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Greffd
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Wenn die Dunkelheit beginnt
Und die Nacht spricht mit dem Wind,
Fantasien gehen Hand in Hand
Und die Zeit ist wie der feine Sand,
Der die Spuren uns'res Lebens fast verweht,
Von dir geht,
Beginnt der Raum des Schweigens.
Im nackten Neonlicht vereint,
Zehntausend Menschen, einer weint.
Alle reden, doch sie hören nie,
Viele hören, doch sie reden nie.
Und wie Tränen fallen Worte in das Meer,
Kalt und leer -
Das ist der Raum des Schweigens.
Und in den Brunnen fällt ein Stein.
Wann wird er jemals unten sein?
Viele stehen vor verschloss'ner Tür
Und sie fragen sich: Was soll ich hier?
Denn das Glück hat für viele wenig Zeit,
Endlos weit -
Das ist der Raum des Schweigens.
Wir alle gleichen diesem Mann,
Der alles will und gar nichts kann.
Seine Augen sind vom Regen schwer,
Er will weinen, doch er kann nicht mehr.
Und sein Lied ist für viele viel zu weit,
Ohne Zeit
Beginnt der Raum des Schweigens.
Und in den Brunnen fällt ein Stein.
Wann wird er jemals unten sein?
Viele stehen vor verschloss'ner Tür
Und sie fragen sich: Was soll ich hier?
Denn das Glück hat für viele wenig Zeit,
Endlos weit -
Das ist der Raum des Schweigens.
Und die Nacht spricht mit dem Wind,
Fantasien gehen Hand in Hand
Und die Zeit ist wie der feine Sand,
Der die Spuren uns'res Lebens fast verweht,
Von dir geht,
Beginnt der Raum des Schweigens.
Im nackten Neonlicht vereint,
Zehntausend Menschen, einer weint.
Alle reden, doch sie hören nie,
Viele hören, doch sie reden nie.
Und wie Tränen fallen Worte in das Meer,
Kalt und leer -
Das ist der Raum des Schweigens.
Und in den Brunnen fällt ein Stein.
Wann wird er jemals unten sein?
Viele stehen vor verschloss'ner Tür
Und sie fragen sich: Was soll ich hier?
Denn das Glück hat für viele wenig Zeit,
Endlos weit -
Das ist der Raum des Schweigens.
Wir alle gleichen diesem Mann,
Der alles will und gar nichts kann.
Seine Augen sind vom Regen schwer,
Er will weinen, doch er kann nicht mehr.
Und sein Lied ist für viele viel zu weit,
Ohne Zeit
Beginnt der Raum des Schweigens.
Und in den Brunnen fällt ein Stein.
Wann wird er jemals unten sein?
Viele stehen vor verschloss'ner Tür
Und sie fragen sich: Was soll ich hier?
Denn das Glück hat für viele wenig Zeit,
Endlos weit -
Das ist der Raum des Schweigens.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieGdy zaczyna się zmrok
A noc rozmawia z wiatrem
Fantazje idą ramię w ramię
A czas jest jak delikatny piasek
Który zaciera niemal ślady naszego życia
Odchodzi od ciebie
Zaczyna się samotnia
Zjednoczeni w gołym neonowym świetle
Dziesięć tysięcy ludzi, z których jeden płacze
Wszyscy mówią, lecz nie słuchają nigdy
Wielu słucha, lecz nie mówi nigdy
A słowa wpadają w morze jak łzy
Zimno i pusto
To samotnia
A do studni wpada kamień
Czy kiedyś znajdzie się on na dnie?
Wielu stoi przed zamkniętymi drzwiami
I zadają sobie pytanie: Co powinienem tutaj zrobić?
Ponieważ szczęście dla wielu ma zbyt mało czasu
Nieskończenie rozległa
To jest samotnia
Wszyscy jesteśmy tacy jak ten mężczyzna
Który chce wszystko i zupełnie nic nie może
Jego oczy są ociężałe od deszczu
Chce mu się płakać, lecz nie ma już dłużej czym
A jego piosenka jest dla wielu zdecydowanie zbyt odległa
Bez czasu
Zaczyna się samotnia
A do studni wpada kamień
Czy kiedyś znajdzie się on na dnie?
Wielu stoi przed zamkniętymi drzwiami
I zadają sobie pytanie: Co powinienem tutaj zrobić?
Ponieważ szczęście dla wielu ma zbyt mało czasu
Nieskończenie rozległa
To jest samotnia
A noc rozmawia z wiatrem
Fantazje idą ramię w ramię
A czas jest jak delikatny piasek
Który zaciera niemal ślady naszego życia
Odchodzi od ciebie
Zaczyna się samotnia
Zjednoczeni w gołym neonowym świetle
Dziesięć tysięcy ludzi, z których jeden płacze
Wszyscy mówią, lecz nie słuchają nigdy
Wielu słucha, lecz nie mówi nigdy
A słowa wpadają w morze jak łzy
Zimno i pusto
To samotnia
A do studni wpada kamień
Czy kiedyś znajdzie się on na dnie?
Wielu stoi przed zamkniętymi drzwiami
I zadają sobie pytanie: Co powinienem tutaj zrobić?
Ponieważ szczęście dla wielu ma zbyt mało czasu
Nieskończenie rozległa
To jest samotnia
Wszyscy jesteśmy tacy jak ten mężczyzna
Który chce wszystko i zupełnie nic nie może
Jego oczy są ociężałe od deszczu
Chce mu się płakać, lecz nie ma już dłużej czym
A jego piosenka jest dla wielu zdecydowanie zbyt odległa
Bez czasu
Zaczyna się samotnia
A do studni wpada kamień
Czy kiedyś znajdzie się on na dnie?
Wielu stoi przed zamkniętymi drzwiami
I zadają sobie pytanie: Co powinienem tutaj zrobić?
Ponieważ szczęście dla wielu ma zbyt mało czasu
Nieskończenie rozległa
To jest samotnia
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):