Architekt - Vergessene Welt

Podróż się zaczyna, czas cicho na wietrze upływa, kim właściwie jestem
Jestem właściwie dzieckiem
Bo wiele dopiero później ma sens gdy się o tym przypomina
Obrazy, uczucia, zapachy, odgłosy i dźwięki
z przeszłości, popychają mnie dzisiaj do przodu
Wszystko co było, wszystko co będzie,
tak jak film, który widzisz zanim umrzesz,
przelatuje jak chmary ptaków
Niektóre rzeczy zostają jak pestka od owocu
To jak pokarm, myśli krążą jak sępy wokół gałęzi
Z czasem stapiają się w jedno
Coś takiego jest bardzo dziwne podczas sporu
Opowiadają historie, które pisze życie
Jeśli ty je opowiesz pozostaną przy życiu

Żyję w zapomnianym świecie
Wszystko jest tak potwornie zniekształcone
Wspomnienia o tym są wciąż młode
Ying i yang,
głęboko w głębi duszy uwięzione

Nie mieszkała daleko, ale żyła w oddali
Światło lśniło w jej oknie jak gwiazda
Czy ona w ogóle mieszka tam na górze, wyprowadzili się kilka dni temu
On był moim najlepszym przyjacielem, lojalnym i naprawdę w porządku,
zabrudzony, skażony przez elektroniczne ustrojstwo
Nigdy nie chciałem od was odejść,
ale wszystko jest teraz nowe
Opuszczony przez rodzinę, usiłuję znienawidzić miłość,
ale ich nie nienawidzić
Usiłuję być kimś więcej niż jestem
Przykro mi, do cholery

Żyję w zapomnianym świecie
Wszystko jest tak potwornie zniekształcone
Wspomnienia o tym są wciąż młode
Ying i yang,
głęboko w głębi duszy uwięzione