Asteria - Trauma

I

W mych poranionych myślach
W uczuciach nader tępych
W mych wybudzonych snach
I w oczach tak obojętnych
W uśmiechu bez tajemnic
W oddechu pełnym smutku
W drżeniu napiętych tętnic
I w głosie bez szacunku
Nic nie wyczytasz, bo, to tylko urojenia
Człowieka w którym, wciąż kłębią się wspomnienia
I tylko tak na niby podaję rękę by
Mój wizerunek krzywy nie splątał myśli twych.

Ref.

Daj ciepło Mi, przytul Mnie
Daj ciepło Mi, ochroń też
Daj ciepło Mi, spraw bym śnił
Daj ciepło Mi, tego chcę.

II

W odbiciu mym lustrzanym
W ironii losu mego
W kroku na pół zachwianym
Człowieka nieczułego
W inności mej zuchwałej
W rozmowie bez wyrazu
W emocji bardzo taniej
I w duszy zaszczutego
Sam nie zobaczę nic, co ujrzeć tak bym chciał
Otworzyć oczy swe na pewno bym się bał
Więc pozwól proszę mi przez duszę spojrzeć Twą
Bym ujrzeć mógł choć raz, spokojny, ciepły Dom.


Ref.

Daj ciepło Mi, przytul Mnie
Daj ciepło Mi, ochroń też
Daj ciepło Mi, spraw bym śnił
Daj ciepło Mi, tego chcę.


„I nie bij nigdy już dziecięcych marzeń mych
Bo potem trudno żyć i podnieść z lęków swych”