Awzan - Gniew uśpiony

Zastygam w bezruchu jak duży głaz
Patrzę spokojnie jak płacze świat
Biegnę na oślep jak cichy cień
Upadam jak ślepiec w niezwykły dzień
Ocieram dłonią spoconą twarz
Szybko ukrywam własny strach
Słońce wysusza moje łzy
Dotykam mysla kolejnych dni.

Samotny milczę gdy krzyczy świat
Mój gniew uśpiony przez tyle lat
Zamykam oczy, wybiegam w dal
Co póżniej będzie, co zmieni żal?
I gdy zapyta mnie cały świat
Dlaczego płaczę? Zostanę sam
I gdy zapyta mnie cały świat
Dlaczego milczę? Zostanę sam.

Przeszłość – gniew
Teraz – śmierć
Kiedyś – wiara
Dzisiaj – lęk

Okradziony milczę gdy krzyczy świat
Mój gniew uśpiony przez tyle lat
Zamykam oczy, wybiegam w dal
Co póżniej będzie, co zmieni żal?

Przeszłośc minęła – został gniew
Teraz umieram – moja śmierć
Kiedyś obudzę wiarę sam
Dzisiaj odczułem wielki strach.

Zamykam oczy gdy czuję śmierć
Ona wyzwoli tylko mnie
Chyba zapomnę – nadszedł czas
Dzisiaj odchodzę
Ze mną mój świat.