Barbara Dunin - Spóźniony uśmiech

Spóźniony uśmiech na twojej twarzy
Rozbielił cały świat
Choć przyszedł późno, jak każde z marzeń
Sens nowy życiu dał

Słoneczny zegar, co dawno zamilkł
Odlicza znów czas
Spóźniony uśmiech zamieszkał z nami
Na co dzień i w snach

Już zadomowił się tak na dobre
Wśród pustych dotąd ścian
Powszednie sprawy nabrały barwy -
Cóż więcej trzeba nam?

Na stole kwiaty i kot wąsaty
Zamruczał u drzwi
Spóźniony uśmiech, choć przyszedł późno
Wypełni wszystkie dni, następne dni

Spóźniony uśmiech na twoich ustach
Zamieszkał pierwszy raz
Odeszła nuda, umknęła pustka
W stronice dawnych lat

Musimy jeszcze zrozumieć pełniej
Zapomnieć już czas
I w kalendarzach minionych zdarzeń
Nie szukać złych dat

Spóźniony uśmiech się zadomowił
Wśród pustych dotąd ścian
Powszednie sprawy nabrały barwy -
Cóż więcej trzeba nam?

Na stole kwiaty i kot wąsaty
Zamruczał u drzwi
Spóźniony uśmiech, choć przyszedł późno
Wypełni wszystkie dni, następne dni