Barbara Dunin - Entrez, messieurs, entrez

Nie robię z fachu tajemnicy
Obłudny gest rzuciłam precz
Sprzedawać rozkosz — zwykła rzecz
Dla rozpustnicy

Uśmiecham przy tym się pogodnie
Gdy trzeba, uśmiech grzeszny mam
Ulica każda to mój kram
Klienci zaś to są przechodnie

To tu można kupić pieszczoty:
Entrez, messieurs, entrez
Otwartą prowadzi się grę
Bez dramatów i łez, bez tęsknoty

Są tańsze i droższe rozkosze
Zależnie od gustu i cen
Uprawia się wszystko sans gêne —
Raz jeden przekonać się proszę

Entrez, messieurs, entrez

Młodzieży pełna ideałów
Oduczę cię od pustych słów
Tu kocha się bez „bzów” i „snów”
I bez banałów

Lecz kto by tej perwersji pragnął
Kto romantycznych złudzeń chce
To i ten towar znajdzie się:
Zazdrości szał i uczuć bagno

To tu można kupić pieszczoty:
Entrez, messieurs, entrez
Z czułością, jeżeli ktoś chce
Albo zmysłów płomienne oploty

Z gwarancją za ból i rozkosze
Dopłata za smutek i łzy
Za słowa, że „ty, tylko ty” —
Raz jeden przekonać się proszę

Entrez, messieurs, entrez

A gdy się zjawi taki klient
Co ofiar by najwyższych chciał
Gdy w sadystyczny wpadnie szał
Niech się wyżyje

Gdy się prowadzi z takim szykiem
Grand magasin de volupté
Trzeba z uśmiechem, gdy gość chce
Sprawić mu rozkosz własnym krzykiem

To tu się sprzedaje pieszczoty
Entrez, messieurs, entrez
Z hazardem uprawia się grę
I wszelkie miłosne zaloty

Znam najwyszukańsze rozkosze
Zależnie od gustu i cen
Więc mieć można wszystko sans gêne —
Raz jeden przekonać się proszę

Entrez, messieurs, entrez