Barbara Gołaska - Inna

Skąd się w miasteczku wzięła taka
Choć przecież się rodziła tu?
Patrzyła zimno na chłopaków
A mogła mieć co najmniej stu

I żadne plotki, żadne drwiny
Nie były w stanie dotknąć jej
I nie lubiły jej dziewczyny
Choć kiecek od nich miała mniej

Inna, inna
Znajoma tylko pół na pół
Jak czterolistna koniczyna
Pośród miliona zwykłych ziół
Inna, inna, inna

Na swoich własnych trwała szańcach
Lecz w końcu żyła pośród nas
A gdy zjawiła się na tańcach
Nie mogła spocząć cały czas

I małoś jej oczami nie zjadł
I plackiem przed nią już byś padł
Bo była dla nas jak poezja
I jak lipcowy wonny wiatr

Inna, inna
Znajoma tylko pół na pół
Jak czterolistna koniczyna
Pośród miliona zwykłych ziół
Inna, inna

Ale i na nią przyszło wreszcie
I ją pochwycił wartki prąd
Kiedy się zjawił w naszym mieście
Ten chłopak nie wiadomo skąd

Jaki on był, już dziś nie powiem
Zwykły włóczykij, łata-brat
I tylko oczy miał jak ogień
A w nich się palił cały świat

Inna, inna
Znajoma tylko pół na pół
Jak czterolistna koniczyna
Pośród miliona zwykłych ziół
Inna, inna

Nie wszystko w życiu można dostać
I nie odmienisz doli złej
Widzieli wszyscy innej rozpacz
Kiedy włóczykij nie chciał jej

I stała się zupełnie zwykła
Jak obraz bez ozdobnych ram
I dnia któregoś nagle znikła
Zszarzało miasto, brak jej nam

Inna, inna
Dziewczyna z jawy i ze snu
Może nie warto jej wspominać
I czy naprawdę była tu?
Inna, inna... inna?