Barbara Wrzesińska - Ja ich znam

Znowu ten pan przyszedł sam
I znów się przed siebie gapi zły
Wie, że na niego patrzysz ty -
Już ja ich znam!

O, a tam w kącie inny pan
Spogląda na zegar, choć ma czas
I zerka w lustro raz po raz -
Już ja ich znam!

Ach, jaka mina zła
I jaki ton
Na głowie mają sto
Tysięcy ważnych spraw

Tylko on, tylko on
Powie gdzie, jak i co
Nikt inny nic nie umie
Nie rozumie, a on się zna

Nie znoszę mężczyzn, och, nie cierpię!
Piją, palą, całe mieszkanie potem zadymione!
Chyba się dziś upiję czy co...
A znowu z drugiej strony, bo ja wiem?
Znowu tak bez mężczyzn? To też jakoś tak...

Zawsze pan ci poda płaszcz
I czasem w podróży przyda się
I w oczy patrzy - ja ich znam!
O, jak ich znam!

Czasem wiosną kupi bez
I szepnie, że widział cię we snach
Że będzie wierny aż po kres -
Już ja ich znam!

Jak tu nie lubić ich
Choć kłamią tak?
Jak nie flirtować wciąż
Nieważne, gdzie i jak?

Pan jest sam? Bo ja tak
Co za noc, straszny wiatr
Gdy księżyc w okno puka
Tak mi smutno, tak czegoś brak

Niech tam mają tysiąc wad
Niech piją, niech palą tytoń zły
Zawsze weselszy jest ten świat
Gdy pan się śni

A gdy go masz
To pilnuj go
Bo ty ich znasz
I wiesz już to:
Że czasem uciec chcą!

Ja ich znam!
Ja ich znam!
Panowie lubią zwiać
Ja ich znam!