Barbra Streisand - Sweet Forgiveness

4 rano, kolejna nieprzespana noc
Każde znużone słowo, które piszę, to łza na kartce.
Oto jestem, znowu pytam siebie dlaczego
ta miłość, w której trwamy, pozostaje poza zasięgiem?

Powiedz mi, dlaczego nigdy nie osiągamy
zrównoważenia właściwie, krzyczymy z daleka
z naszych oddzielnych postaw
i rozmyślamy, kiedy pasja zmieniła się w dumę?

Ty i ja, dwa życia, jedno serce
wierzące, że każdy dzień będzie dniem,
kiedy zaczynie się słodkie przebaczenie.

Potrzebuję, żebyś pozwolił mi być samodzielną, aby
nazwać moje życie moim własnym, jednak bądź przy mnie.
Wiem, że nie daje Ci wystarczająco dużo wiedzieć, nie daje miłości pokazać wystarczająco dużo, nie daje ci być silnym.

Och, powiedz mi, dlaczego nigdy się nie poddajemy
właściwie, jesteśmy niezdolni zapamiętać,
że jest inna postawa, który jest między pasją a dumą.

Ty i ja, dwa życia, jedno serce,
jedna ufność, w której
pozostajemy, aż zacznie się słodkie przebaczenie.

Ściany, zbudowaliśmy te wielkie ściany,
gdzie mój cień pada samotnie,
i drzwi między moim życiem a twoim.
Otwórz je, zanim wszystko zniknie.
Słodkie przebaczenie, dotknij mnie przed świtem.

Ty i ja, dwa życia, jedno serce.
Pielęgnujemy te marzenie
trwające dopóki zacznie się słodkie przebaczenie