Beat Squad - Wznieśmy toast

Streszczę wam wszystkim sytuację tak po krótce,
Sobota, pub na Starym, spotkanie przy wódce,
Mieliśmy wszyscy wkrótce
Już leżeć pod stołami
Zajebani co pięć minut jakimiś toastami,
Każdy z nas co chwilę podnosił w górę swój kieliszek
I krzyk toastu przerywał na stałą ciszę:
Moi mili,
Spotkaliśmy się wszyscy w tej chwili,
Aby oddzielić prawdziwych mężczyzn od debili.
Niech prawdziwi
Zostaną, a niech wyjdą fałszywi!
Wznoszę toast za tych pierwszych niech to nikogo nie zdziwi.
Niech wódka się leje,
Niech morda się śmieję,
jeśli jesteś szczęśliwy w takim razie Bóg istnieje.
A teraz wznoszę toast za zdrowie barmana,
Który pomaga nam zalać się aż do białego rana.
Jemu chyba zdrowie jest tak potrzebne jak nikomu,
bo kto nas porozwozi potem wszystkich do domu?
Póki możemy teraz, za tych co już odeszli,
Którym pierdolona śmierć przerwała życia ścieżki.
To nas też nie ominie,
ale i tak skurwysynie
Osuszam trzeci kieliszek pamięć o nich nie zginie!

Uwierzcie, nie raz jest to potrzebne człowiekowi,
Żeby zalać się w trupa i nie martwić się o nic!
A więc wznieśmy toast za to, że jeszcze żyjemy!
Rafi, za to z Tobą zawsze wypijemy! x2

No to dzięki chłopaki i dzięki dziewczyny.
Chcecie pić dalej? No to słowa czas zamienić w czyny!
Trzecia flaszka się chłodzi
A ja nie wiem o co chodzi.
Czemu puste jest szkło? O co tutaj chodzi?
Co?! Już wiem, to barman zasnął, który miał polewać,
Kiedy go obudzono to skurwiel zaczął śpiewać!
Ale słaby łeb,
A mówił że wypije za trzech.
Kto nas teraz porozwozi do chaty? Co za pech.
A chuj tam, jakoś przecież sobie poradzimy,
Flaszka już polana, a my jak dupy siedzimy.
Za co teraz wypijemy?
Za to, że rymujemy?
Za to, że mamy talent i go wykorzystujemy?
Czwarta butelka wychylona jest dla ludzi, którzy nas słuchają
I jak my krytykę w dupie mają.
Ale co ja widzę! Opuszczona co druga głowa,
Do tych ludzi już nie docierają wymawiane słowa.
Wódka zrobiła swoje, dla nich skończył się wieczór,
A dla niektórych to dopiero druga połowa meczu.
Wiara, teraz wypijmy za tych co leżą pod stołem!
Przechyliłem kieliszek i oczy swoje zamknąłem.
Kiedy je otworzyłem
To się trochę zdziwiłem,
Nie mogłem się doliczyć w końcu ile ja wypiłem.
Chyba trzy, albo cztery, nie pięć flaszek poszło.
Nagle budzę się we własnym domu jak do tego doszło.
Matka wkurwiona, że nie posprzątałem kasy,
Spodnie całe brudne i rozpierdolony pasek.
Tak się zdarza czasem ale nigdy nie żałuje,
Kiedy z braćmi we własnym gronie wódkę degustuje.
Nie żałuje,
Kiedy na drugi dzień gorzej się czuję,
Biorę apap na łeb, a potem wszystko opisuję.
Słowa płyną z serca, które wiele już przeżyło,
które do takiego życia przyzwyczaić się zdążyło.
Póki bije to jest dobrze, na kaca lampka wina,
Matce przeszło po godzinie przecież ma jednego syna.
A dziewczyna?
W pościeli z uczuciami się nie kryje,
Pada słowo „kocham cię” – za to zawsze z nią wypiję!

Uwierzcie, nie raz jest to potrzebne człowiekowi,
Żeby zalać się w trupa i nie martwić się o nic!
A więc wznieśmy toast za to, że jeszcze żyjemy!
Rafi, za to z Tobą zawsze wypijemy! X4