Bob Dylan - Highway 61 Revisited

Rzekł Bóg do Abrahama: „Zabij syna swego”
Abraham na to: „W życiu nie zrobię tego”
Oburzył się Bóg, „A właśnie, że tak,
Zrobisz, co zechcesz, boś wolny jak ptak,
Lecz gdy ujrzę cię znów, strzeż się mej sprawiedliwości”
Spytał Abi: „Gdzie mam Izaakowe pogruchotać kości?”
Bóg powiedział: „Na Autostradzie 61”

Bosonogi Grzesiu Sam, życie dało mu w kość,
Opieka Społeczna już miała go dość,
Więc spytał Howarda: „Gdzie udać się mam?”
Howard rzekł: „Jest jedno takie miejsce które znam”
Sam na to: „Szybciej, stary, ja już muszę biec”
Staruch swój karabin oparł o piec
I burkną: „Tamtędy idź, na Autostradę 61”

Rabuś Maciek zrzędził do Króla Ludwika
„Mam czterdzieści czerwono-biało-niebieskich sznurówek do bucika
I tysiące wiecznie milczących telefonów,
Gdzie mogę się pozbyć tych wszystkich maszkaronów?”
A Król Ludwik odpowiedział: „Daj mi chwilkę, synu, niech pomyślę,
Tak, chyba możesz to wyrzucić bardzo zmyślnie,
Po prostu zabierz wszystko na Autostradę 61”

Dwunastej nocy córka numer pięć
Rzekła pierwszemu ojcu zaciskając pięść:
„Dlaczego tylko ja jestem taka biała?”
Odpowiedział: „Podejdź no, dziecko, racja, hmmm, cóż za zakała,
Spytajmy drugiej matki, czy ja twym ojcem byłem”
Ale druga matka zwiała z siódmym synem
I razem zamieszkali przy Autostradzie 61.

Wędrujący hazardzista nudził się jak pies
Chciał rozpętać trzecią wojnę światową, ten bies,
Więc znalazł wspólnika, z którym zgadał się przy winie,
Przyznał: „Może i nie jestem mistrzem w tej dziedzinie,
Ale myślę, że sprawa może być bardzo prosta,
Zwiniemy tylko trochę wybielacza z centrum miasta
I rzucimy go na Autostradę 61”