Bob Dylan - Restless Farewell

Och, wszystkie pieniądze, które w całym moim życiu wydałem,
Niezależnie czy były moje właściwie czy niesłusznie,
Oddałem bez wahania przyjaciołom,
Aby wiązać czas jak najmocniej.
Lecz butelki są puste,
Każdą z nich wypiliśmy,
A stół jest pełny i przepełniony.
A znak w rogu
Mówi, że to pora zamknięcia,
Więc pożegnam się i ruszę w drogę.

Och, każda dziewczyna, którą kiedykolwiek dotknąłem,
Nie zrobiłem tego ze złośliwością.
A każda dziewczyna, którą nawet skrzywdziłem,
Nie zrobiłem tego świadomie.
Aby pozostać przyjaciółmi, potrzebujemy czasu,
Musimy stawiać wymagania i zostawać w tyle.
A ponieważ moje stopy są teraz szybkie,
I wskazują daleko od przeszłości,
Pożegnam się i ruszę w drogę.

Och, każdy wróg, którego kiedykolwiek spotkałem,
Przyczyna istniała, zanim przyszliśmy.
A każdą przyczynę, za którą kiedykolwiek walczyłem,
Walczyłem całkowicie, bez żalu czy wstydu.
Lecz ciemność ginie,
Kiedy kurtyna się podnosi, a czyjeś oczy
Muszą spotkać świt.
A jeśli zobaczę dzień,
Musiałbym tylko zostać,
Więc pożegnam się w nocy i odejdę.

Och, każda myśl, która stworzyła węzły w moim umyśle,
Mógłbym zwariować, gdyby nie mogła być rozwinięta.
Ale nie po to, by stać nago przed nieznanymi oczami,
Dla mnie i moich przyjaciół moje historie są śpiewane.
Ale czas nie jest tak wyższy niż wzrost,
Mimo że od czasu zależy każde słowo i żaden przyjaciel
Nie posiada go na własność.
I choć linia jest przecięta,
To nie jest całkowity koniec,
Po prostu się pożegnam, aż się znów spotkamy.

Och, fałszywy zegar próbuje wystukać mój czas,
Aby przynieść mi wstyd, rozproszyć i dręczyć.
A brud plotek wieje mi w twarz,
A kurz plotek mnie pokrywa.
Lecz jeśli strzała jest prosta,
A ostrze śliskie,
Może przeszyć kurz bez względu na grubość.
Więc zająć się swoją sprawą,
Pozostanę takim, jakim jestem,
Pożegnam się i nic mnie to nie obchodzi.