Bolis - Antonim świtu

1.Słońce między nami zapada,
powstaje w nas jeden zmrok.
Tło świtu w zmierzch czas nam oprawia,
tylko czekać aż nastanie mrok.
Czas przybliża to z każdą sekundą,
coraz bardziej dociera ten zachód.
Chociaż świat z kolejną jutrznią,
się pokaże, ale może już nie nasz słońca wschód.

Ref:Prześcignijmy czas, póki jeszcze tak,
całkiem świt w nas nie jest schyłkiem dnia.
Utrzymajmy to niech jasne karnacje,
dalej trzymają dni, aby czarne.
Nie nastąpiły, bo będę rasistą,
dla takich dni, że słońce zanikło.
Całkowicie już i my,
zaniknięci też w tym.

2.Czy na to skazani jesteśmy,
chce aby nie było tak.
Połącz ze mną siły i weźmy,
zmieńmy to, bo będzie po tym wszak.
Jeszcze nie jest w tym nic straconego,
chociaż wiara twa mała jak owad.
Atoli ja wierze że to,
co dziś małą wiarą nabierze godzilli wzrost aż.

Ref:Prześcignijmy czas, póki jeszcze tak,
całkiem świt w nas nie jest schyłkiem dnia.
Utrzymajmy to niech jasne karnacje,
dalej trzymają dni, aby czarne.
Nie nastąpiły, bo będę rasistą,
dla takich dni, że słońce zanikło.
Całkowicie już i my,
zaniknięci też w tym.